ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Βέρα Μακρομαρίδου για το Μένγκελε του Θανάση Τριαρίδη

2024-04-21 Η Βέρα Μακρομαρίδου για το Μένγκελε του Θανάση Τριαρίδη

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στη συμμετοχή σου στην παράσταση «Mengele»;

Είναι ένα υπέροχο έργο υποκριτικών απαιτήσεων. Οι διακυμάνσεις της ηρωίδας που υποδύομαι είναι πολλές και δύσκολες οπότε για εμένα αυτό ήταν μια πρόκληση. Άλλοι λόγοι ήταν ότι με συγκινεί ιδιαίτερα το ζήτημα του ολοκαυτώματος, ενώ παράλληλα ήταν μια πρόταση που προήλθε από τον Λυκούργο Μπάδρα με τον οποίο γνωριζόμαστε χρόνια και έχουμε ξαναπαίξει μαζί.

H ηρωΐδα του θεατρικού, η Εσθήρ Κοέν, αποκομίζουμε την εντύπωση πως διαδραματίζει ρόλο θύτη και θύματος. Που διαγράφονται τα όρια αυτά; Διαισθάνεσαι να της επιφυλάσσεται στο έργο κάποιου είδους δικαίωση;

Τα όρια είναι ρευστά και αποκαλύπτονται και στην ίδια και στον θεατή την ίδια στιγμή. Μπαινοβγαίνει σε ρόλο θύτη και θύματος ενώ φανερά δεν έχει καμμία διαίσθηση προκαταβολικά για το που πηγαίνει όλο αυτό. Ζει και πράττει στη στιγμή ενώ το τέλος που επιλέγει μένει ανοιχτό στην κρίση του θεατή.

Ποιο ήταν το πιο δύσβατο σκέλος του ρόλου σου και της παράστασης γενικότερα;

Νομίζω το ότι είναι « θέατρο μέσα στο θέατρο».Οι ήρωες που είναι στη σκηνή συναποφασίζουν να παίξουν ένα παιχνίδι ρόλων οπότε μιλάμε ήδη για τέσσερα πρόσωπα σε δυο. Επίσης, παρότι πρόκειται για μια ερωτική ιστορία οι προεκτάσεις του κειμένου είναι βαθιά πολιτικές και ωφελώ ως ηθοποιός να το λάβω υπόψην μου στην υποκριτική μου.

Υπάρχουν θεωρείς αντιστοιχίες με την περίοδο της φρικώδους δράσης του Μένγκελε με τη σημερινή περίοδο;

Δεν γνωρίζω κάτι τόσο συγκεκριμένο και ειδικό στην σημερινή εποχή αλλά σίγουρα δεν έχουμε απαλλαγεί από τον όρο της γενοκτονίας με τρανταχτό παράδειγμα τη Γάζα. Το στημένο έγκλημα στη σημερινή εποχή μπορεί να είναι ένα ναυάγιο, μια εν ψυχρώ δολοφονία δημοσιογράφου, μια συγκάλυψη δυστυχήματος… κ.α.

Ποιο είναι τελικά το μήνυμα του έργου; Υπάρχει ένα κεντρικό συμπέρασμα που να βγαίνει στο τέλος ή είναι ένα έργο ανοικτό σε αναγνώσεις;

Το τέλος είναι σίγουρα ανοιχτό από τον ίδιο τον συγγραφέα και οι αναγνώσεις ποικίλουν. Αν ήταν αληθινό ή πλαστό το παιχνίδι των δύο ηρώων δεν διευκρινίζεται ποτέ. Κατά τη γνώμη μου ο θεατής θα ήθελα λάβει όλη την ιστορική γνώση καθώς πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη και σκοτεινή σελίδα της παγκόσμιας ιστορίας, να προβληματιστεί περί αυτού και επίσης να μπει μέσα σε αυτό το ερωτικό παιχνίδι μυαλού των ηρώων, να ταυτιστεί μαζί τους και τότε ίσως τους φανεί γοητευτικό ή και τρομακτικό όλο αυτό.