Emma Reyes, Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας, εκδόσεις Ίκαρος
2017-10-04
H Έμμα Ρέγιες έστειλε την πρώτη της επιστολή το 1969, στον φίλο της Χερμάν Αρσινέγιας. Ακολούθησαν ακόμη 22 επιστολές στις οποίες περιγράφει γεγονότα της ζωής της, περιστατικά και εμπειρίες που βίωσε ως παιδί. Οι παραπάνω επιστολές βρίσκονται στο σύνολό τους στο βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ίκαρος, με τίτλο «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας» το οποίο και διαβάζεται απνευστί.
Οι επιστολές περιγράφουν εξαιρετικά σκληρές εμπειρίες. Τα παιδικά χρόνια της Έμμα Ρέγιες σημαδεύτηκαν από την εγκατάλειψη, τη μοναξιά και όσα συναισθήματα ακόμη μπορούν να περιγράψουν τη ζωή ενός κοριτσιού που μεγάλωσε σε ένα μοναστήρι μαζί με την αδερφή της, χωρίς γονείς και χωρίς κανένα άλλο οικείο πρόσωπο. Η αφήγηση της Έμμα Ρέγιες κάνει τον αναγνώστη να νιώσει πως οι επιστολές δεν γράφτηκαν από έναν ενήλικα παρά από τα χέρια ενός παιδιού, με όλη την παιδική του αφέλεια, ειλικρίνεια και συναισθηματισμό. Και αυτό είναι το πιο συγκλονιστικό στοιχείο, μόλις καταφέρει να ξεπεράσει ο αναγνώστης την αγριότητα με την οποία μεγάλωσε αυτό το κορίτσι. Η γραφή της δεν κρύβει θυμό, όπως θα περίμενε κανείς, ούτε αγανάκτηση ούτε αυτολύπηση. Είναι μία γραφή γεμάτη αυθορμητισμό και ειλικρίνεια, μια γραφή που αρκείται στο να περιγράψει τι συνέβη τότε και όχι να χρωματίσει ή να στιγματίσει.
Όσο διαβάζει κανείς τις επιστολές νιώθει πως η Έμμα Ρέγιες μεγαλώνει. Το μικρό κορίτσι γεμάτο φόβο και απορία, μεγαλώνει. Και όσο μεγαλώνει, αλλάζει. Και αυτή η αλλαγή είναι φανερή στο τρόπο που αντικρίζει την πραγματικότητα και στο πως την κατανοεί. Και παρότι το βλέμμα παραμένει πάντοτε παιδικό και οι μνήμες αναλλοίωτες, το κορίτσι που ακούει στο όνομα Έμμα κατορθώνει να κερδίσει λίγο από το θάρρος των ενηλίκων και να αναζητήσει το δρόμο του.
