Γιάννης Σκαραγκάς, Ο ουρανός που ονειρεύτηκες, Εκδ. Κριτική

Mεξικό. Τιχουάνα. Η στριγκλιά των φρένων ενός αυτοκινήτου και ο θόρυβος της σύγκρουσής του με το στύλο της λάμπας έξω από το πανδοχείο του, κάνει τον Κάιν να πεταχτεί έξω έντρομος. Μαζί του τρέχει και η Χουλιέτα. Με τη βοήθειά της, θα μεταφέρουν τον αιμόφυρτο οδηγό του αυτοκινήτου μέσα στο πανδοχείο. Η Χουλιέτα τον έχει αναγνωρίσει. Η ιστορία της με τον Έντυ είναι ακόμη πολύ νωπή. Κι αυτός ο «άγνωστος» άνδρας που δε θυμάται τίποτα μετά το ατύχημα, της προκαλεί πολλά και ανάμικτα συναισθήματα: πόνο, λύπη, θυμό, ανάγκη για εκδίκηση και τιμωρία.
Εκτός από τον Κάιν, τη Χουλιέτα και τον τραυματισμένο «Έντυ», στο πανδοχείο βρίσκονται άλλα τρία πρόσωπα: ο Οιδίποδας, η Μήδεια και η Μαργαρίτα. Έξι διαφορετικοί άνθρωποι με παράξενα, συμβολικά ονόματα των οποίων τα νήματα της ζωής θα συναντηθούν σε αυτόν το χωροχρόνο και θα δεθούν με τρόπο μυστήριο. Τι κρύβουν; Με ποιόν τρόπο σχετίζονται μεταξύ τους;

«Κανένας αριθμός δεν είναι από μόνος του κάτι παραπάνω από ένα συγκεκριμένο πλήθος μονάδων. Δεν έχει νόημα πριν γίνει κομμάτι κάποιου άλλου πλήθους. Αλλάζει εξαιτίας των άλλων. Δεν είναι μια μικρή υπόσχεση;»

Ο Γιάννης Σκαραγκάς, με θαυμάσιο τρόπο, έχει στήσει μια πολυεπίπεδη, δυναμική ιστορία χαρακτήρων που κρατάει τον αναγνώστη σε μια διαρκή κατάσταση αναζήτησης και σε ένα εξαιρετικό παιχνίδι μυαλού. Τίποτα δεν είναι σταθερό, σχεδόν τίποτα δεν είναι δεδομένο. Σαν σε καλειδοσκόπιο, τα «κομμάτια» της ιστορίας μετακινούνται επιδέξια στο χρόνο, την αλήθεια και τη φαντασία, δημιουργώντας συνεχώς διαφορετικές εικόνες και πραγματικότητες. Καινούρια στοιχεία εμφανίζονται μετά από κάθε τέτοια μετακίνηση. Οι ρόλοι των ηρώων αλλάζουν άρα και οι σχέσεις μεταξύ τους. Αυτή η τεχνική «μαγικής εικόνας» τελικά καταφέρνει με γοητευτικό τρόπο να παρασύρει τον αναγνώστη από την παράξενη ανασφάλεια, στην τελική, λυτρωτική αποκάλυψη της αλήθειας.

Η γραφή συμπαγής και τρυφερή, ισορροπεί επιδέξια ανάμεσα στην ποίηση και τον κυνισμό. Το κείμενο, γεμάτο εικόνες, κινηματογραφική πλοκή και θεατρικούς διαλόγους. Οι χαρακτήρες είναι δοσμένοι με βάθος και ουσία ενώ πολλές από τις «ατάκες» τους, αποτελούν τροφή για σκέψη γενικότερα. Πρόκειται για ένα ανάγνωσμα καλοδουλεμένο, ανατρεπτικό και πρωτότυπο του οποίου αποσπάσματα έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά της Ιρλανδίας και της Ολλανδίας. Επίσης, μεταφέρθηκε στο θέατρο στη Νέα Υόρκη το 2009, με τίτλο "Prime Numbers", υποψήφιο για τα New York Innovative Theatre Awards, στην κατηγορία πρωτότυπου αμερικανικού έργου.

 

O ουρανός που ονειρεύτηκες

Γιάννης Σκαραγκάς

Εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ