Αίθουσα Αναμονής | Σκην.: Δήμητρα Τάμπαση
Τέσσερις γυναίκες, η Φωτεινή, η Αμέλια, η Μάγδα και η Χαρά, συναντώνται απρόσμενα σε ένα μεταιχμιακό χώρο και χρόνο. Τέσσερις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες προσγειώνονται στη μέση του δρόμου και σταματούν την κυκλοφορία με τις προσωπικές τους ιστορίες. Σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται, θυμώνουν και ξεσπούν, γελούν, χορεύουν και τραγουδούν. Ξετυλίγουν το πολυσύνθετο και αντιφατικό ζήτημα της γυναικείας αφήγησης σήμερα, στην παράσταση «Αίθουσα Αναμονής», η οποία παρουσιάζεται από τις 29 Ιανουαρίου στον πρώτο όροφο του κτιρίου όπου στεγάζεται το Σ.Ο.Τ.Α. - Σωματείο Οδηγών Ταξί Αθήνας, επί της οδού Οδυσσέως 8 στο Μεταξουργείο.
Η πρώτη σκέψη και ανάγκη της σκηνοθέτιδας και των τεσσάρων ηθοποιών και συνδημιουργών της παράστασης, Ειρήνης Καράογλου, Μυρτώς Ναούμ, Μυρτώς Στράμπη και Μαίρης Βούλγαρη, ήταν να μιλήσουν για τη βία, την πατριαρχία, τις γυναικοκτονίες που ανελλιπώς δημοσιοποιούνται. Το αποτέλεσμα ωστόσο που προέκυψε μετά από πολύμηνες πρόβες, αναδεικνύει μια παράσταση «αφιερωμένη στη μάνα».
«Είναι τόσο σπουδαίος ο ρόλος της μάνας, κάτι που εμείς οι γυναίκες δεν το καταλαβαίνουμε, καθώς διαμορφώνει ολόκληρη την κοινωνία. Ο τρόπος που μεγαλώνει άντρες και γυναίκες, το πότε βάζει όριο, αλλά και το πότε αφήνει το παιδί να ανοίξει τα φτερά του χωρίς να σκέφτεται τι θα πει ο ένας κι ο άλλος. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται ο πυρήνας», επιμένει η σκηνοθέτις της παράστασης Δήμητρα Τάμπαση. Άλλωστε όπως προσθέτει «τις τέσσερις ηρωίδες ενώνει η επίκληση της μάνας. Ο πόνος είναι ο κοινός τόπος και η κλωστή που ενώνει όλες τις γυναίκες», καταλήγει.
Την σκηνοθετική δουλειά της Δήμητρας Τάμπαση γνωρίσαμε από τις παραστάσεις “Σατωβριάνδου και Γ’ Σεπτεμβρίου”, του Γιάννη Κωνσταντινίδη, σε συνεργασία με τον Τάσο Πυργιέρη (Εθνικό Θέατρο, 2015, στο πλαίσιο της Ανοιχτής Πλατφόρμας), “Brave New World” του Άλντους Χάξλεϊ (Σύγχρονο Θέατρο, 2016) και “Lulu” (Bios, 2017).
Η παράσταση ανεβαίνει δίπλα «στο κτίριο-φάντασμα» της οδού Οδυσσέως στο Μεταξουργείο όπου κάποτε στεγαζόταν το 63ο Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας, και σήμερα χάσκει «καρβουνιασμένο από τη φωτιά που έβαλε ένας παράφρονας γυναικοκτόνος και παιδοκτόνος για να κάψει την οικογένειά του και να εκδικηθεί τη γυναίκα του, γιατί, όπως υποστήριζε, τον παράτησε. «Χρόνια μετά το έγκλημα το κτίριο παραμένει όρθιο, για να θυμίζει την τραγωδία, τον τάφο τριών κοριτσιών και της μητέρας τους».
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Δήμητρα Τάμπαση
Κείμενο, δραματουργία: Μαίρη Βούλγαρη, Ειρήνη Καράογλου, Ελένη Μολφέτα (που συμμετείχε στην αρχική σύνθεση), Μυρτώ Ναούμ, Μυρτώ Στράμπη και Δήμητρα Τάμπαση
Πρωτότυπη μουσική: METAMAN
Τραγούδι, ηχογράφηση: Μυρτώ Ναούμ
Σκηνικά, φώτα: Ιάσονας Καμπάνης
Κοστούμια: Χριστίνα Λαρδίκου
Κατασκευή σκηνικού: Μαρία Κούτσια, Κωστάκης Κυριαζής, Νικόλας Σιμόπουλος, Δημήτρης Στράμπης
Βοηθός φωτιστή: Σοφέλπη Στάικου
Φωτογραφίες: Δήμητρα Τάμπαση
Αφίσα: Κάτια Κουτσαφτή
Οργάνωση παραγωγής: Θένια Ιγνατιάδου
Επικοινωνία: Μάνια Ζούση & Γιώργος Κατσώνης
Κρατήσεις: Τηλεφωνικά στο (+30) 6975546221 στις ώρες 18:00-20:00
& ηλεκτρονικά στο https://www.ticketsource.eu/aithousaanamonis/e-pgpbbj
Περισσότερες πληροφορίες μέσω email: [email protected]
*TRIGGER WARNING*: Στην παρασταση γίνονται αναφορές σε έμφυλη βία, βιασμό και αυτοκτονία.
Η ομάδα ευχαριστεί θερμά τους παρακάτω, γιατί δίχως τη βοήθειά τους δεν θα ήταν εφικτή η υλοποίηση της παράστασης: το Σ.Ο.Τ.Α. - Σωματείο Οδηγών Ταξί Αττικής, την Aria, τους Express Skopelitis, τις Strap-on Unicorns, την Ultra, τον Αλέξανδρο Βαρδαξόγλου, τον Άρη Δρουκόπουλο, τον Νίκο Καρκούλια, την Νεκταρία Κοράκη, την Ζαΐρα Κωνσταντοπούλου, την Άννα Πίγκου-Ρεπούση, την Κατερίνα Ριτσάκη, την Σωτηρία Τάμπαση, την Πουλχερία Τζόβα, την Αλεξία Φάλλα και τη Ζυθοποιία Έζα
