Στάση. Κλείνεις τα μάτια λίγο. Αέρας. Μπορεί να είσαι μέσα στο λιοπύρι και να μεταφέρει σκόνη και χώμα και να κολλά πάνω σου. Μπορεί να περιμένεις στη στάση και να έχει μυρωδιές από το ινδικό παρακάτω. Μπορεί να είναι η ώρα που βγαίνεις λίγο στο μπαλκόνι ή ακόμη εκείνη που προσπαθείς να πιάσεις το πατζούρι που αντιστέκεται τη νύχτα για να το κλείσεις. Δεν έχει να κάνει. Μπορεί να είναι οποτεδήποτε. Ο αέρας αυτός - μετά ή κατά τη διάρκεια μιας ζεστής μέρας - έχει κάτι το μαγικό και το εύφλεκτο μαζί. Κάντε στάση - απολαύστε. Η εβδομάδα που έρχεται έχει πολύ κινηματογράφο. Κι ο αέρας του πάει. Αφεθείτε σε αυτόν. Κι αν καταλάθος πιάσετε το χέρι του διπλανού σας... τόσο το καλύτερο. Περισσότερο από ποτέ και αντικειμενικά - χαμογελάστε του - είναι όλα cool!