Ανέκαθεν στον κόσμο αυτό βασιλεύει μια κάποια όπως θα λέγαμε άνισος ισομετρία.
Ο. Ελύτης
Λίγο μέσα, λίγο έξω. Το κλιματιστικό παίρνει φωτιά ώσπου ο Μάης να χαλαρώσει τις θερμοκρασίες του, τα τραπεζάκια καθαρίζονται για να τοποθετηθούν στην απόσταση που επιβάλλει η κανονικότητα της εποχής κι η «άδεια παραλία» υπάρχει μόνο σαν στίχος τραγουδιού.
Αρχαιολογικοί χώροι ανοιχτοί πια, αρκετές αίθουσες τέχνης επίσης και το «αγιόκλημα με τα γιασεμιά» αναμένουν τα θερινά σινεμά να μας υποδεχθούν τοποθετώντας μας επιτέλους μπροστά κι από μια μεγάλη οθόνη.
Απόσταση πραγματικότητας κι επιθυμίας μεγάλη ακόμη, ευτυχώς όμως, έστω και με τον συμβιβασμό της ψηφιακής μορφής, τα φεστιβάλ κάνουν πρεμιέρα, οι παραστάσεις ανοίγουν αυλαία κι οι μουσικές φτάνουν στα αυτιά μας για να μας ταξιδέψουν. Κι εμείς, «όχι» στο ταξίδι, δε θα πούμε ποτέ.