Χρωστάμε ενός λεπτού κραυγή,
για κάθε στιγμή που σιωπήσαμε.
- Λιλή Ζωγράφου
Η σιωπή και η κραυγή είναι δύο ενέργειες που αλληλοκαθορίζονται. Διανύουμε μέρες που οι σιωπές γίνονται κραυγές, και αφορούν όλες και όλους μας, ανεξαρτήτως χώρου και επαγγελματικού προσανατολισμού.
Καμία μορφής λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία δεν είναι αποδεκτή από άνθρωπο σε άνθρωπο. Κανένας χώρος είτε μιλάμε για το σπίτι, την εργασία, είτε το δρόμο που περπατάμε δεν πρέπει να είναι πεδίο δράσης για άσκηση βίας.
Οι φωνές που υψώνονται ας αποτελέσουν το φως και ας ανοίξουν την πόρτα στη δικαιοσύνη να γίνει πιο δίκαιη και αποτελεσματική, στην παιδεία να εισάγει επιτέλους τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, στον φόβο να βγει από το παράθυρο και να μην επιστρέψει ποτέ.
Διανύουμε δύσκολες μέρες, φορτισμένες και «έγκλειστες». Ας αντισταθούμε στην κοντή μας μνήμη, στην υποκρισία που μας έχουν βουτήξει από παιδιά, στον αλληλοσπαραγμό.
Δεν διαλέγουμε στρατόπεδα, δεν είναι πόλεμος. Δεν υπάρχει άλλη πλευρά πέρα από το να είμαστε άνθρωποι, να σεβόμαστε όλα τα πλάσματα γύρω μας, να αγαπάμε και να γνωρίζουμε ότι ΟΧΙ σημαίνει ΟΧΙ.
