Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι
Και το κλειδί θα είναι κάτω απ’ το γεράνι
- Social Waste, «Του Χρόνη»
«Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε διαφορετικά, παρά μόνο μέσα από την αγάπη, την τρυφερότητα του χαδιού, το ερωτικό μας βλέμμα. Από την επαφή μας με την γη, με τη φύση, θα ξαναγεννηθεί ο καινούριος λόγος της ατομικής ευθύνης και μνήμης. Έχουμε ανάγκη να ξαναβρούμε την προσωπική μας αισθητική, τα προσωπικά μας μονοπάτια, του έρωτα, της αγάπης και της τρυφερότητας, το άρωμα του κόσμου και της ύπαρξής μας».
Χρόνης Μίσσιος, «Τα κεραμίδια στάζουν»
Ο Χρόνης Μίσσιος πάντα λείπει. Άλλες φορές πιο έντονα, άλλες πιο εσωτερικά, πάντα λείπει όμως.
Κι εμείς που απολαμβάνουμε να χανόμαστε μέσα στα λόγια του, αλλά περισσότερο μας αρέσει να τα κάνουμε πράξη, αναζητάμε ξανά τα προσωπικά μας μονοπάτια, από τα οποία θα βγούμε στο φως.
Για όλες τις προτάσεις της εβδομάδας follow and love το debop.gr