Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας πει για την αγάπη.
- Μ. Γκανάς
«Τι είναι αγάπη;»: αυτό δεν ήταν το πιο συχνό ερώτημα στα εφηβικά λευκώματα; Και κάθε φορά έπρεπε να δώσεις μια απάντηση διαφορετική από των άλλων, πιο ποιητική ή πιο αστεία, αναλόγως, σίγουρα εντυπωσιακή. Πάντα έβρισκες κάποιες λέξεις για να πλησιάσεις αυτή την έννοια. Το έκανες με μια αθωότητα. Με μια αλήθεια. Kαι σφράγιζες τη σκέψη σου με ένα ψευδώνυμο.
Τώρα; Έχεις σκεφτεί τι θα έγραφες;
Νομίζω πως η αγάπη είναι ένα αγαθό δυσεύρετο και ακριβό πια. Ακρίβυνε κι άλλο με τα χρόνια, όπως όλα. Tα συστατικά του παραμένουν ίδια. Οι άνθρωποι απλώς άλλαξαν. Kι οι εποχές φτώχυναν σε αισθήματα. Εξακολουθεί, όμως, να είναι αναγκαίο. Ζωτικής σημασίας. Με ζήτηση μεγάλη. Το ψάχνεις στα κοιτάγματα, στα αγγίγματα, στις πιο αθέατες γωνιές αυτής της πόλης.