Κυλάει στις πέτρες και στο χώμα τρέχει
κορμούς ποτίζει και κορμάκια βρέχει
κορίτσια, αγόρια, καρυδιές
ελιές, πλατάνια και οξιές
κορμούς ποτίζει και κορμάκια βρέχει
Απ' των αιώνων τη πηγή κατρακυλά
δροσίζει το αύριο και το υπόσχεται ξανά
μα εδώ και τώρα το νερό
μέσα απ' τη χούφτα σου θα πιω
ζωή να γίνει η ζωή σε μια γουλιά
- Αλκ. Ιωαννίδης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού στις 22 Μαρτίου ταξιδεύουμε από τους Σταγιάτες με τα λόγια και τη μελωδία του Αλκίνοου ως την Κάλυμνο, όπου μια γιαγιά προσφέρει νερό από τη στέρνα της - «Να πιείτε το νερό της στέρνας, το νερό το θεικό».
Κι έτσι, κάνοντας αυτό το νοερό ταξίδι, ακούγοντας τις ιστορίες του νερού εδώ κι εδώ μέσα από μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία για την έλλειψή του, διανύουμε την εβδομάδα της χρονιάς όπου η πόλη ανάμεσα στην κυκλοθυμία των θερμοκρασιών της, βρίθει Ποίηση σε κάθε γωνιά της, γιορτάζοντας κι αυτή την Παγκόσμια Ημέρα της (21/3) και προσδίδοντας έτσι μια γλύκα εντελώς αναγκαία στη ζωή μας.