Εθνικό Θέατρο - κτήριο Τσίλλερ

Κατεβαίνοντας την οδό Αγ. Κωνσταντίνου και πηγαίνοντας προς Μεταξουργείο, συναντάμε στο δεξί μας χέρι ένα πολύ ωραίο νεοκλασικό κτήριο. Αυτό είναι το Εθνικό Θέατρο.

Αρχιτέκτονας του κτηρίου είναι ο γερμανικής καταγωγής Ερνέστο Τσίλλερ, που μένει και εργάζεται στην Ελλάδα. Το 1895 ξεκινά τον σχεδιασμό του θεάτρου. Το οικόπεδο που του έχει δοθεί, έχει πολλά προβλήματα όπως το μικρό μέγεθος και η έντονη κλίση. Παρόλα αυτά εκείνος κάνει το καλύτερο που μπορεί. Η επιρροή του από το κίνημα του νεοκλασικισμού είναι εμφανής. Η πρόσοψη του κτηρίου βασίζεται στο πρότυπο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού και το κεντρικό τμήμα διαθέτει κιονοστοιχία κορινθιακού ρυθμού. Στο εσωτερικό, οι εγκαταστάσεις της σκηνής, σχεδιασμένες από Βιεννέζους μηχανικούς, είναι οι πιο προηγμένες της εποχής.

Το 1901 το έργο ολοκληρώνεται και ξεκινά να λειτουργεί ως Βασιλικό Θέατρο.

Για την παρακολούθηση των παραστάσεων απαιτείται πρόσκληση και επίσημο βραδινό ένδυμα. Αυτή η συνθήκη δίνει μόνο σε μια ελίτ, τη δυνατότητα να πηγαίνει στο θέατρο. 

Το 1903 είναι η χρονιά που σημαδεύεται από τα «Ορεστειακά». Αφορμή αποτελεί το ανέβασμα της Ορέστειας του Αισχύλου, μεταφρασμένη στη δημοτική. Οι φοιτητές ξεσηκώνονται και απαιτούν να κατέβει το έργο. Τα επεισόδια που συνοδεύουν τις διαδηλώσεις, έχουν αιματηρή κατάληξη.

Το 1908 το θέατρο κλείνει λόγω χρεοκοπίας, αλλά αρκετά χρόνια αργότερα, το 1930, επανιδρύεται ως Εθνικό Θέατρο. Το 1932 ανοίγει ξανά τις πύλες του για το κοινό, με πρώτη παράσταση τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου.  

Ο πρώτος σκηνοθέτης είναι ο Φώτος Πολίτης, ο οποίος συγκεντρώνει όλους τους μεγάλους ηθοποιούς της εποχής, σε παραστάσεις που γράφουν ιστορία.

Στη διάρκεια της Κατοχής, οι παραστάσεις μεταφέρονται στον κινηματογράφο Παλλάς που διαθέτει καταφύγιο, σε περίπτωση συναγερμού.

Το 1963, στη γωνία της Μενάνδρου χτίζεται η Νέα Σκηνή.

Στην τελευταία ανακαίνιση που γίνεται το 2006-2009, αναπαλαιώνεται όλο το οικοδομικό τετράγωνο και αναβαθμίζεται πλήρως ο εξοπλισμός της σκηνής και της πλατείας.

Το κτήριο του Εθνικού Θεάτρου είναι από τα πιο ωραία νεοκλασικά της Αθήνας. Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά προς τα εκεί, καθώς περνάμε απ' έξω. Ειδικά το βράδυ, που φωτισμένο, δείχνει ακόμα πιο εντυπωσιακό.