Το Εργοστάσιο Φιξ  

Η ιστορία του εργοστασίου Φιξ ξεκινά το 1864, όταν ο βαυαρικής καταγωγής Ιωάννης Φιξ, ανοίγει στο Κολωνάκι το πρώτο ζυθοποιείο. Η μπύρα, το άγνωστο μέχρι τότε για τους Έλληνες ποτό, αρέσει πολύ και ο βασιλιάς Όθωνας δίνει στον Φιξ το δικαίωμα μονοπωλίου στην παραγωγή μπύρας γα τα επόμενα εκατό χρόνια.
 Το 1893 ο γιος του, Κάρολος Φιξ, κατασκευάζει ένα καινούριο ατμοκίνητο εργοστάσιο στη λεωφόρο Συγγρού, εκεί που βρίσκεται μέχρι σήμερα. Όταν χτίζεται, η περιοχή είναι ακόμα αδόμητη αλλά η θέση του είναι στρατηγική. Είναι κοντά στην Ακρόπολη ενώ στα δυτικά έχει τον ποταμό Ιλισό και στα νότια τους στύλους του Ολυμπίου Διός. Η επιτυχημένη πορεία της επιχείρησης έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή επέκταση των εγκαταστάσεων, στο ίδιο πάντα χώρο.

Τη δεκαετία του 50΄, όταν αρχίζει η βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας, γίνεται πλήρης ανακατασκευή του εργοστασίου. Το έργο ανατίθεται στον αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο, πρωτοπόρο του μεταπολεμικού μοντερνισμού. Η ανάπλαση ξεκινά το 1957 και ολοκληρώνεται το 1961. Ο Ζενέτος φτιάχνει ένα υπερσύγχρονο κτήριο με εσωτερική ευελιξία και με τη δυνατότητα αλλαγής χρήσης στο μέλλον. Το ύφος του είναι μοντέρνο, λιτό και με εμφανή την επιρροή της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Αποτελείται από έξι ορόφους, ενώ στο ισόγειο είναι τοποθετημένες τζαμαρίες για να μπορεί ο κόσμος που περνά απέξω να βλέπει τον τρόπο παρασκευής της μπύρας.  
Τη δεκαετία του 60΄ η επιχείρηση αρχίζει να παρουσιάζει οικονομικά προβλήματα, λόγω της εμπλοκής της σε πολιτικές αντιπαραθέσεις αλλά και του ανταγωνισμού που προκύπτει από τις νέες ζυθοποιίες που ανοίγουν. Στα τέλη του 70΄, το εργοστάσιο μεταφέρεται εκτός Αθηνών και το παρόν κτήριο κλείνει οριστικά.   
 Το 1994 περνά στην ιδιοκτησία της Αττικό Μετρό και ένα μέρος του κατεδαφίζεται για να κατασκευαστεί ο σταθμός Συγγρού Φιξ.   

Το 2000 ξεκινούν οι εργασίες διαμόρφωσης και μετασκευής του σε μουσείο. Αρκετά χρόνια μετά, το άλλοτε εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο Φιξ αποκτά νέα πνοή και ετοιμάζεται να ανοίξει τις πύλες του ως Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.