Music and photography 02: Baron Wolman, o πρώτος φωτογράφος του Rolling Stones

Όταν το 1965 ο Baron Wolman μετακόμισε από το Λος Άντζελες στο Σαν Φρανσίσκο για να δουλέψει ως ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος, είχε μια προαίσθηση ότι από εκείνη τη στιγμή θα αποτύπωνε ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης μουσικής ιστορίας.

Έχοντας ως πελάτη το κολέγιο Μιλς του Όκλαντ της Καλιφόρνια παραβρέθηκε σε ένα διήμερο σεμινάριο μουσικής για την ποπ βιομηχανία. Το τμήμα μουσικής του ήταν από τα πιο προηγμένα και αξιοσέβαστα τμήματα γενικώς και για την εκδήλωση αυτή είχε καλέσει μερικά από τα μεγαλύτερα μουσικά ονόματα της εποχής. Ο Φιλ Σπέκτορ ερχόταν από το LA και ο τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός έπαιζε μουσική χωρίς σποτάκια , πράγμα σπάνιο για την εποχή.

Στο πάνελ ήταν ο Ralph Gleason — η επίδραση του οποίου ήταν τέτοια που αν ανέφερε το όνομά σου ως μουσικό είχες έτοιμη καριέρα — ο οποίος και είχε την ιδέα να ξεκινήσει ένα περιοδικό με θέμα την μουσική. Το πρόβλημα με τις μέχρι τότε εκδόσεις ήταν είτε ότι εστίαζαν υπερβολικά στο εμπορικό κομμάτι της μουσικής (Billboard , Cashbox ) είτε ότι ήταν αρκετά πρόχειρες και “χίπικες”, όπως οι καλών προθέσεων κατά τα άλλα, πανταχού παρούσες εκδόσεις στο Σαν Φρανσίσκο στα μέσα του 60.

Σε εκείνη την περίσταση ζητήθηκε από τον Wolman να συμμετάσχει ως φωτογράφος, από το πρώτο τεύχος του περιοδικού. Ο Wolman ξεκαθάρισε τη θέση του εξαρχής, ότι θα δούλευε δηλαδή ελεύθερος και εκτός γραφείου, τα δικαιώματα θα του ανήκαν και το περιοδικό θα είχε πλήρη πρόσβαση στις φωτογραφίες του.

Στο πρώτο τεύχος του Rolling Stone, στις 9 Νοεμβρίου 1967, υπήρχαν φωτογραφίες του Wolman από τους Grateful Dead που είχαν μόλις πιαστεί για κατοχή και χρήση μαριχουάνας.

Στα επόμενα χρόνια ο Wolman φωτογράφησε πολλούς γνωστούς έχοντας πάντα ως κανόνα να “πιάνει” τη στιγμή τους και να αποφεύγει τις στημένες φωτογραφίες.

Χαρακτηριστικά, για τον Hendrix είχε πει πως συνήθως σε ένα contact sheet 36 φωτογραφιών θα υπάρχουν 2–3 πολύ καλές φωτογραφίες για να ξεχωρίσεις. Στον Jimi υπήρχαν τουλάχιστον 20. Μάλλον αυτό λέει αρκετά για τον τραγουδιστή , και ίσως και για τον φωτογράφο.

* Το βιβλίο του Wolman “The Rolling Stone Years” είναι ένα απαύγασμα των καλύτερων στιγμών της εποχής εκείνης. Επίσης το 1974 εξέδωσε το βιβλιο “Profile” που περιέχει 44 ασπρόμαυρες φωτογραφίες του γυναικείου στήθους, όλες απο την ίδια γωνία.

** Χαρακτηριστικές φωτογραφίες του Baron Wilson μπορείτε να δείτε εδώ

Γράφτηκε από τον Αλέξανδρο Μπινόπουλο, Coni-OnAir.