Ζοζέφ Αντράς, «Για τα πληγωμένα μας αδέρφια», Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου

Με ένα βραβείο Goncourt και την απόρριψη αυτού στις αποσκευές του, το βιβλίο του Γάλλου πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα Ζοζέφ Αντράς, «Για τα πληγωμένα μας αδέρφια», καταφέρνει από την πρώτη κιόλας σελίδα να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Θες το θέμα του, θες η αφήγηση, το σίγουρο είναι πως κάτι έχει αυτό το βιβλίο.

Η ιστορία του αφορά σε ένα παραγνωρισμένο γεγονός, την καταδίκη και την εκτέλεση του Φερνάν Ιβτόν, του μοναδικού Ευρωπαίου που εκτελέστηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1957 από το Γαλλικό Κράτος κατά τον πόλεμο της Αλγερίας. Ο Ιβτόν ήταν στρατευμένος κομμουνιστής, που θυσιάστηκε για κάτι που τον ξεπερνούσε. Θυσιάστηκε, γιατί οι Γάλλοι φοβήθηκαν πως απειλούνταν. Άλλωστε οι Αλγερινοί διεκδικούσαν κάτι αυτονόητο-την ανεξαρτησία τους.

Μια στρατευμένη νουβέλα- όχι ως προς την ιδεολογία, αλλά ως προς το δίκιο, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία. Ένα βιβλίο που καταφέρνει να μας θυμίσει πως η ανελευθερία, η καταπίεση κι η άσκηση τυφλής βίας δεν είναι μεμονωμένα φαινόμενα. Συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν όσο υφίσταται η έννοια της εξουσίας. Και πως τα κράτη δικαίου θυσιάζουν και αθώους στο βωμό της αποικιοκρατίας.

Ζοζέφ Αντράς, «Για τα πληγωμένα μας αδέρφια»

Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου

Αθήνα 2016