Διαβάσαμε :: «Γυναίκα Λεοπάρδαλη» του Αλμπέρτο Μοράβια | Εκδόσεις ΟΞΥ

Εμβληματική προσωπικότητα των ιταλικών γραμμάτων και επινοητής του «υπαρξιακού μυθιστορήματος» πριν τον Jean-Paul Sartre και τον Albert Camus, ο Alberto Moravia περιέγραψε με εύστοχο, καυστικό και ειρωνικό ύφος την κυριαρχία του σεξ και του χρήματος στον άνθρωπο του 20ου αιώνα.

Η γυναίκα λεοπάρδαλη αποτέλεσε τον καρπό των δύο τελευταίων χρόνων της ζωής του. Πιστός στην προσφιλή του θεματολογία, ο συγγραφέας επιλέγει να μιλήσει για το επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ζευγάρια κατά τη διάρκεια του προγραμματισμένου ταξιδιού τους στην καρδιά της Αφρικής.

Στο μαγευτικό και αδιαπέραστο τοπίο της Γκαμπόν, οι Ιταλοί ταξιδιώτες θα δοκιμάσουν τα όρια τους. Ο Λορέντσο, αντιμέτωπος με την υπαρκτή ή φαντασιακή απειλή ενδεχόμενης ερωτικής σχέσης ανάμεσα στην αινιγματική γυναίκα του, Νόρα και τον Κόλι, εργολάβο και συνιδιοκτήτη της εφημερίδας όπου εργάζεται ως δημοσιογράφος, θα προσπαθήσει να γοητεύσει την γυναίκα του αντιπάλου του, Άντα.

Ο Alberto Moravia ανατέμνει τις ερωτικές σχέσεις των ηρώων του είτε αυτές είναι σαρκικές είτε πνευματικές και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αγάπη δεν αποκλείει την απιστία. Οι κατοπτρικές σχέσεις αντανακλούν το «εσωτερικό οικοδόμημα της ζωής» που στηρίζεται στην αναγκαιότητα της πίστης, όχι της ερωτικής επιθυμίας αλλά της αγάπης και μόνο.

Το μυθιστόρημα Η γυναίκα λεοπάρδαλη δεν είναι μια απλή ερωτική ιστορία. Η ζήλια του Λορέντσο, η σαρκική έλξη του Κόλι για τη Νόρα και η αμήχανη θλίψη της Άντα καταδεικνύουν την επιρροή των  κοινωνικών συμβάσεων στα ανθρώπινα συναισθήματα. Ο έρωτας με στόχο τη διαφυγή από την πραγματικότητα, η περιφρόνηση, η αλλοτρίωση και το υπαρξιακό κενό είναι απότοκο της αστικής, συντηρητικής και φασιστικής κοινωνίας.

Το κύκνειο άσμα του Alberto Moravia είναι μια ιστορία ζήλιας και ερωτικής προδοσίας, ηδονοβλεπτικής ταλαιπωρίας και επώδυνης αδυναμίας κατανόησης. Διαβάστε το!

Αλμπέρτο Μοράβια
Η γυναίκα λεοπάρδαλη
Μτφρ Μαρία Οικονομίδου
Εκδόσεις Οξύ