Διαβάσαμε: «Η κυρία Νταλογουέι» της Βιρτζίνια Γουλφ | Εκδόσεις Μεταίχμιο

Η Κλαρίσα Ντάλογουει θα μπορούσε να είναι το alter ego της Βιρτζίνια Γουλφ. Κοινό στοιχείο και στις δύο είναι η αδυσώπητη και πελώρια θλίψη που υπάρχει στην ψυχή τους. Βέβαια, δεν είναι το μόνο κοινό που έχει η Ντάλογουει με αληθινό πρόσωπο αλλά επίσης η ιστορία φέρει κάτι από τον Οδυσσέα του Τζέημς Τζόυς, καθώς ο αναγνώστης παρακολουθεί και εδώ 24 ώρες του κύριου χαρακτήρα.

Συγκεκριμένα, το κλασικό αυτό αφήγημα, είναι ένα ψυχογράφημα της ηρωίδας σε έναν κόσμο που δεν της φέρνει ποτέ την ευτυχία. Στα απόνερα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, σε έναν κόσμο που αλλάζει αδιάκοπα μετά από κινήματα και επαναστάσεις, η κυρία Ντάλογουει, αποφασίζει να οργανώσει μια δεξίωση στο σπίτι της, όπου θα συζητηθεί το νέο κοινωνικο – πολιτικό τοπίο του δυτικού κόσμου, με παρευρισκόμενους που κατέχουν υψηλά αξιώματα και υπόληψη.

Η ημέρα ξεκινάει, λοιπόν, με την προετοιμασία αυτής της συνάθροισης. Ωστόσο, ενδιάμεσα η αφήγηση ακολουθεί διάφορα μπρος πίσω, στην προσπάθεια της ηρωίδας να εξηγήσει την αφόρητη δυστυχία που της τρώει τα σωθικά.  Δεν υπάρχει καμία χαραμάδα από όπου μπορεί να αντικρίσει το φως. Ο σύζυγός και η κόρη της δεν είναι για αυτήν πηγές χαράς και συνέχεια επιχειρεί να σκάψει βαθιά μέσα της για να καταλάβει τι φταίει. Ο περίγυρός της την απογοητεύει. Διαθέτει εύκολα μια αρνητικά προκείμενη διάθεση προς τους ανθρώπους γύρω της. Τρέφει μίσος για τη ζωή, τους ανθρώπους και κυρίως για τον εαυτό της. Δυσκολεύεται να δει τα πράγματα από άλλη οπτική και δυσκολεύεται να πάρει επαφή με τον εαυτό της.

Όλα όμως αλλάζουν όταν στη συνάθροιση αυτή, εμφανίζεται ένας πρώην αγαπητικός της. Τότε, κάτι σείεται μέσα της και θέλει να ξεσπάσει. Αναζητά έναν τρόπο απελευθέρωσης από τα δεσμά της θλίψης, που ώρες ώρες μπερδεύει με το αν είναι παντελώς απελπισμένη ή αν βρίσκεται εντός της και η παραμικρή φλόγα ελπίδας για κάτι καλύτερο και ομορφότερο. Θέλει να αποτινάξει από πάνω της του πέπλο του κακού. Καταλήγει ότι ο θάνατος είναι ίσως μια διέξοδος από όλα τα κακά. Βασική πηγή του κακού για αυτό το πόρισμα είναι η αναζήτηση της ευτυχίας σε εξωτερικούς παράγοντες και όχι στην ενδότερη σύνδεση με τον εαυτό της.

Το βιβλίο είναι μια απελπισμένη προσπάθεια της Ντάλογουει και μάλλον της ίδιας της Γουλφ για απαντήσεις, είναι μια πρόταση για χείρα βοηθείας, ένα σπαραξικάρδιο άγγιγμα ενός προσώπου που είναι ολάκερο βουτηγμένο στην κατάθλιψη. Ο κόσμος δε χωράει την κυρία Ντάλογουει, όπως δε χωρούσε και την ίδια τη Γουλφ, για αυτό και η ίδια εγκατέλειψε νωρίς τα εγκόσμια οδηγούμενη στην αυτοκτονία.

Η κυρία Νταλογουέι​
Συγγραφέας: Virginia Woolf
Μετάφραση: Κω/να Τριανταφυλλοπούλου