Διαβάσαμε: «Napoli Mon Amour» του Alessio Forgione | Εκδόσεις Πόλις

Ο Αμορεζάνο είναι μπερδεμένος. Είναι 30 χρονών, παιδί της γενιάς των Millennials, με τα καλά και τα κακά τους και ζει μια μίζερη καθημερινότητα στη Νάπολη, την πόλη που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε. Μένει με τους γονείς του, καταβάθος τραυματισμένος από έναν παράξενο ψυχολογικό ευνουχισμό που ταλαιπωρεί υποσυνείδητα πολλούς νέους των Μεσογειακών χωρών. Η εφηβεία διαρκεί πολύ, είναι εδώ και δεν έχει φύγει. Θέλει να αλλάξει τη ζωή του αλλά όλα μοιάζουν μάταια.

Αν εξαιρεθεί ένα μικρό διάστημα που δούλεψε στα καράβια, ο ήρωας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα βιοπορισμού καθώς η ανεργία έχει φτάσει στο ζενίθ. Η έλλειψη εργασίας, σε συνδυασμό με αισθήματα απογοήτευσης και κενού, προκαλούν μια νωχελικότητα στον Αμορεζάνο, μια νωχελικότητα που τον οδηγεί απευθείας στον γκρεμό.

Αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα στο να παραμείνει στην πόλη του για να βρει δουλειά ή να μεταναστεύσει στο Λονδίνο, συνειδητοποιεί ότι ο τραπεζικός του λογαριασμός δεν του επιτρέπει μια σχετικά άνετη μετακίνηση προς μια ξένη χώρα. Εν ολίγοις, συνοδευόμενος από τη ματαιότητα και την κατάθλιψη, αποφασίζει να αυτοκτονήσει σε έναν χρόνο! 

Όμως, η ζωή είναι μια κατάσταση που αλλάζει ανά πάσα στιγμή. Έτσι, η γνωριμία του με μια πολύ γοητευτική κοπέλα, τη Νίνα, έρχεται για να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του. Περνούν ξέγνοιαστες μέρες μαζί, μέρες γεμάτες από τη σεξουαλική ορμή της νιότης, μέρες γεμάτες από σινεμά και λογοτεχνία και το γιγαντιαίο ανάστημα του αβάσταχτου της ύπαρξης αρχίζει να μικραίνει. Ο τίτλος είναι φυσικά παρμένος από το "Hiroshima Mon Amour", την εμβληματική ταινία της nouvelle vague, την οποία και παρακολουθεί το ζευγάρι σε κάποιο από τα πρώτα ραντεβού.

Μέσα σε όλα αυτά, η ενδότερη φιλοδοξία του να γίνει μια μέρα συγγραφέας, ένα όνειρο που είχε μείνει στην άκρη λόγω οικονομικών προβλημάτων και κοινωνικών υποτιμήσεων, επανέρχεται και τον οδηγεί στη γνωριμία με το είδωλό του, έναν από τους αγαπημένους του συγγραφείς, τον Ραφαέλε Λα Κάπρια, ο οποίος τον παροτρύνει να εκδώσει τα έργα του.

Παρ' όλα αυτά, όλα ανατρέπονται ξαφνικά, όταν η Νίνα εξομολογείται στον Αμορεζάνο ότι θέλει να πάει σε ένα πρόγραμμα Erasmus στη Βαρκελώνη. Ευθύς αμέσως, το ασκί με τα παραγκωνισμένα για λίγο αισθήματα  ματαιότητας και απαισιοδοξίας, λύνεται ξανά και το γνώριμο δυστοπτικό ψυχικό περιβάλλον του ήρωα ξαναζωντανεύει.

Ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει ένα υπέροχο ντεμπούτο, με φόντο τις κοινωνικές αναταράξεις της Μεσογείου και μια Νάπολη τόσο μελαγχολική και συννεφιασμένη όσο η ψυχή του χαρακτήρα. Πρόκειται για ένα βιβλίο βαθιά ποιητικό, ψυχογραφικό, με μια γραφή εξίσου ευαίσθητη και ειρωνική, μα κυρίως με σημαντικό κοινωνιολογικό και υπαρξιακό βάρος!

^{Photo: Elio Di Pace / Source: Facebook}