Διαβάσαμε: «Ονειρεύτηκα τη Διδώ» της Λένας Διβάνη| Εκδ. Πατάκη

Το «Ονειρεύτηκα τη Διδώ» είναι το τέταρτο βιβλίο της Λένας Διβάνη που διαβάζω. Συνεχίζοντας μια άτυπη τριλογία, έπειτα από το θαυμάσιο «Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας» και το προσωπικά αγαπημένο μου «Πικρό ποτήρι», η συγγραφέας και πρώην καθηγήτρια της Νομικής Σχολής Αθηνών, επιχειρεί κάτι εντελώς διαφορετικό αυτήν τη φορά. Πρόκειται για έναν φανταστικό διάλογο ανάμεσα στην ίδια και τη Διδώ Σωτηρίου, το ίνδαλμά της, όπως έχει δηλώσει η ίδια η Διβάνη και ένα πρόσωπο που θέλησε εν τέλει να μη γνωρίσει ποτέ από κοντά, για να μην το απομυθοποιήσει και ποτέ.

Το ευφάνταστο και πρωτότυπο αυτό εγχείρημα, λοιπόν, κάνει ένα ταξίδι στη ζωή της Διδούς Σωτηρίου, πραγματοποιώντας παράλληλα μια ιστορική διαδρομή στα δρώμενα της Ελλάδας. Το μυθιστορηματικό τοπίο μοιάζει να καταργεί τον χώρο και τον χρόνο. Οδηγεί τις δύο γυναίκες σε μια φανταστική συζήτηση, όπου ξεκινώντας από τις αρχές του 20ου αιώνα, η μοιραία και πολύπλευρη προσωπικότητα της Σωτηρίου, μοιράζεται τις απόψεις της με μια συγγραφέα που θα βάλει το δικό της στίγμα ανάμεσα στην ιστορική ματιά και τη μυθοπλασία.

Καταγράφεται, λοιπόν, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια, η ζωή της δημοσιογράφου και συγγραφέα, από τη γέννηση έως τον θάνατό της. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι έζησε μια τολμηρή ζωή και αυτό είναι που προσπαθεί και η Διβάνη να ανασύρει από αυτήν τη δουλειά. Δεν πρόκειται μόνο για μια στεγνή αφήγηση των γεγονότων ούτε για κάποια μορφή πολιτικού και κοινωνικού σχολίου για τα τεκταινομένα της χώρας, αλλά πρόκειται για μια ανάδειξη των ανθρώπινων και κοινωνικών χαρισμάτων μιας περσόνας που, αναμφίβολα, έχει αφήσει το στίγμα της ανεξίτηλο στο πέρασμα του χρόνου.

Η προσωπικότητα, ο βίος, το έργο, η καριέρα, οι πολιτικές αντιλήψεις, η Ελλάδα που γεννιέται και πεθαίνει, η Μικρασιατική Καταστροφή, το ΚΚΕ, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τα πάθη και οι έρωτες, ο τρόπος ζωής, τα ήθη, η δικτατορία του Μεταξά, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος, η χούντα, η μεταπολίτευση η Έλλη Λαμπέτη, ο Νίκος Μπελογιάννης, είναι όλα στοιχεία που συναπαρτίζουν τη δίνη που αρχίζει από τη Σωτηρίου, περιστρέφεται γύρω από την Ελλάδα και στο τέλος καταλήγει και πάλι σε αυτήν. Η στάση χειραφέτησης, η πίστη στα ιδανικά που μοιάζουν να γκρεμίζονται συθέμελα, η αγάπη, ο έρωτας, η συγγραφή, τα όνειρα, οι φιλοδοξίες, η άρνηση δεσμεύσεων, η ροπή προς την άστατη ζωή και η φιλαρέσκεια, είναι λέξεις και φράσεις που χαρακτηρίζουν μια προσωπικότητα που όχι μόνο αναστήθηκε μέσω αυτού του έργου, αλλά κατάφερε να νικήσει τον χρόνο, ο οποίος δεν μπόρεσε ποτέ να σβήσει τα απόνερα ενός προσώπου που πίστεψε, δημιούργησε, δώρισε, έζησε και κυρίως τα κατάφερε!

«Ονειρεύτηκα τη Διδώ»

Διβάνη Λένα

Εκδόσεις Πατάκη