Διαβάσαμε: «Όταν ήμασταν μικροί» του Oliver Lovrenski | Εκδόσεις Μεταίχμιο
2024-10-02Ο Oliver Lovrenski είναι μια νέα φωνή από το Όσλο που σε αυτό, το πρώτο του μυθιστόρημα, αποτύπωσε τη δύσκολη καθημερινότητα της Νορβηγίας στο χαρτί. Μιλάει για μια παρέα νέων Νορβηγών που μαζί κατρακυλούν σε σκληρές και παράνομες ιστορίες άλλοτε από επιλογή και άλλοτε όχι. Αποπειρώντας να αποκρυπτογραφήσει τους παραβατικούς κώδικες των παιδιών του περιθωρίου και της περιπέτειας, εναποθέτει όλο του το είναι στον χειμαρρώδη λόγο του, με μια γραφή που βρίσκεται μακριά από λογοτεχνικότητες και κλασικούς λυρισμούς αλλά αποτελεί σίγουρα το σύγχρονο αμάλγαμα των νέων του 21ου αιώνα. Ο κοφτός, απότομος και ωμός λόγος υποστηρίζει άμεσα και ζωντανά τις ανάλογες εικόνες των σκανδιναβικών δρόμων και των συμπεριφορών των νέων, οι οποίοι θα διασταυρωθούν σε fast food αλυσίδες, σε σεσημασμένα στέκια και σε σκοτεινά αστικά σημεία.
Ο συγγραφέας ανατρέχει σε αναμνήσεις που είναι γεμάτες από φτώχεια, καταχρήσεις, απώλειες και προσφέρουν μια κοινωνιολογική ματιά σε μια χώρα όπου υπάρχει και από μιαν άλλη πλευρά εκτός από αυτήν της προόδου και της ανάπτυξης. Μπορεί τα λόγια του συγγραφέα να λέγονται με άλλον τρόπο από έναν νέο του 20ου αιώνα, όμως οι κοινωνικές παθογένειες είναι ίδιες πάντα και παντού. Η μνήμη χρησιμοποιείται ως το εναρκτήριο λάκτισμα που κανείς δεν ξέρει πού θα τον οδηγήσει στην πορεία.
Βέβαια, η ζωή του δρόμου δεν σκιαγραφείται μόνο από προβλήματα και αγώνες. Στο βιβλίο αυτό, μαζί με τον κυνισμό, τα ναρκωτικά, το πένθος και τις ταξικές διαφορές, συνυπάρχουν το χιούμορ, ο έρωτας, η φιλία και η τρυφερότητα. Εξάλλου, όποιος έχει υποφέρει, έχει μάθει και να γελάει. Όσο και αν οι σελίδες του ζορίζουν ή ακόμα και ξενίζουν λόγω της διαφορετικής πένας του συγγραφέα, άλλο τόσο προσφέρει πολύτιμη γνώση για μια μικρή ομάδα νέων που μπορεί να ειδοθεί σε παγκόσμια κλίμακα και να αποτελέσει κρίκο ενσυναίσθησης και ισότητας μεταξύ των λαών.
Ενδεχομένως αυτό το βιβλίο να αποτελέσει στο μέλλον ένα ξεχωριστό παράδειγμα για την εκμάθηση αυτών των δεκαετίων του 21ου αιώνα. Ο ρεαλιστικός χαρακτήρας που αποπνέει και τη μορφή και το περιεχόμενο, πιθανό να απασχολήσει λογοτεχνικούς και ακαδημαϊκούς κύκλους συνοψίζοντας τις ανησυχίες και τους παλμούς μιας γενιάς που ζει στα όρια, μακριά από τα συνηθισμένα φώτα της καθημερινότητας, αλλά παράλληλα τόσο κοντά σε όλους.