Διαβάσαμε τη «Λέσχη φόνων της Πέμπτης» του Ρίτσαρντ Όσμαν | Εκδ. Ψυχογιός
2021-11-24
Μια αστυνομική ιστορία με πολύ γέλιο και συγκίνηση. Ένα τετραμελές σύνολο που αποτελείται από σωματική φθορά, χιούμορ, πίκρα και πλήξη. Τέσσερις υπερήλικες στο Κεντ της Αγγλίας που βρίσκονται σε οικισμό ευγηρίας, προσπαθούν να ρίξουν λίγο αλάτι στη ζωή τους. Προσπαθούν να την κάνουν ενδιαφέρουσα, διότι έχουν αρχίσει να αισθάνονται πλήξη, μονοτονία και παράλληλα προσπαθούν να διαχειριστούν τη μοναξιά και την αγωνία του θανάτου. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα πιο ευπώλητα και ειδικότερα, του τρίτου πιο εμπορικά πετυχημένου μυθιστορήματος στη Μεγάλη Βρετανία, μετά τα έργα της Ρόουλινγκ και του Νταν Μπράουν.
Έτσι, επιχειρώντας να αποσπάσουν την προσοχή τους από τη ρουτίνα ή ίσως γιατί υποσυνείδητα έρχονται ένα βήμα πιο κοντά με τη συμφιλίωση του θανάτου, στήνουν τη «λέσχη φόνων της πέμπτης». Συναντιούνται κάθε Πέμπτη, εκφράζουν αμφιβολίες και υποθέσεις και καταστρώνουν σχέδια, για να εξιχνιάσουν φόνους, τους γρίφους των οποίων, δεν μπόρεσε μέχρι τώρα να λύσει η αστυνομία. Σε αυτήν την επιχείρηση συμβάλλει και μια συνταξιούχος αστυνομικός που τους προμηθεύει με φακέλους παλιών υποθέσεων.
Η λέσχη όμως σταματάει να έχει αυτόν τον κατά κάποιον τρόπο χιουμοριστικό πυρήνα, όταν ένας αληθινός φόνος συμβαίνει κάπου κοντά τους. Τότε, τα πράγματα παίρνουν μια περίεργη τροπή και η κωμικοτραγικότητα της ζωής, παίρνει σάρκα και οστά. Η Ελίζαμπεθ, η Τζόις, ο Ιμπραήμ και ο Ρον, δεν το βάζουν κάτω. Δε μοιάζουν να είναι και τόσο αγνοί όσο φαίνονται. Ως συμμορία νιώθουν «υποχρεωμένοι» να ακολουθήσουν το νήμα της Αριάδνης, για να βγουν από τον λαβύρινθο και το μπέρδεμα της δολοφονίας, ακόμα και αν δεν έχουν τη βοήθεια της αστυνομίας. Ίσως απλά και να τους ιντριγκάρει, ώστε να βρει ξανά νόημα η ζωή τους. Δεν έχει σημασία.
Δε φαίνεται παράλογο που το βιβλίο έχει τη φόρμα τηλεοπτικής σειράς. Θα μπορούσε πολύ εύκολα δηλαδή να είναι μια μαύρη κωμωδία στην τηλεόραση, αφού και ο συγγραφέας είναι στην πραγματικότητα τηλεοπτική περσόνα. Εξαιρετικά ευφυής πλοκή, ιδιαίτερα αστεία και ανατρεπτική, με μικρά κεφάλαια, που κάνει τον αναγνώστη να γυρίζει τις σελίδας με προσμονή και κλαυσίγελο. Αναμφίβολα, η διασκέδαση και οι υπαρξιακοί προβληματισμοί, είναι οι πυλώνες του αφηγηματικού οικοδομήματος.
RICHARD OSMAN
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ
