Διαβάσαμε το «Ένα άλλο Μπρούκλιν» της J. Woodson | Εκδόσεις Πόλις

Μου πήρε πέντε μέρες για να το διαβάσω. Θα μπορούσε να είχε τελειώσει από την πρώτη, αλλά ήθελα να το απολαύσω. Όπως ένα ποτήρι καλό κρασί.

Μπρούκλιν, τέλη δεκαετίας '70. Μια μονογονεϊκή οικογένεια Αφροαμερικανών μετακομίζει από το Τενεσί στη Νέα Υόρκη, στην πόλη των ευκαιριών. Τέσσερα μικρά κορίτσια ονειρεύονται το μέλλον τους. Στρατιώτες του Βιετνάμ πεθαίνουν στις σκάλες των πολυκατοικιών με μια σύριγγα καρφωμένη. Πόρνες βογγούν στα διαμερίσματα για λίγα δολάρια. Οι άνθρωποι αγοράζουν ρούχα, παπούτσια, τηλεοράσεις, ηλεκτρικές συσκευές. Οι άνθρωποι πεινούν. Η Αμερική των αντιθέσεων.
Το μυθιστόρημα με συνεχείς αναδρομές είναι ένα μωσαϊκό αναμνήσεων της Όγκοστ, η οποία ξεκινά την περιπλάνηση της στη θάλασσα των παιδικών αναμνήσεων λόγω θανάτου. Όχι του δικού της, του πατέρα της. Και σε όλη τη διαδρομή από τα οκτώ έτη της έως τα μέσα τριάντα ο θάνατος την ταλανίζει. Όπως, όμως, θα καταλάβει στη διαδρομή ο θάνατος είναι αναγκαίος, γιατί είναι συνυφασμένος με την ανάμνηση. Η Γούντσον κάνει κάτι εκπληκτικό σε όλη τη διάρκεια του βιβλίου - αφήνει υπόνοιες. Λίγα λέγονται από τους ήρωες μα πολλά εννοούνται. Όπως άλλωστε και στην πραγματική ζωή. Λείπει το θάρρος.

Ενα βιβλίο οδοιπορικό μνήμης στην εφηβική ηλικία τότε που βλέπαμε τη ζωή λίγο πιο ροζ, ακόμη κι όταν ξέραμε πως δεν ήταν.

«Ένα άλλο Μπρούκλιν»
Jacqueline Woodson 
Μτφ: Άννα Μαραγκάκη
Εκδόσεις Πόλις