Δύο εξαιρετικά δείγματα νεοελληνικής λογοτεχνίας | Το χιόνι των Αγράφων & Τα πρωτοβρόχια

Η ενασχόληση με την εκπαίδευση δεν είναι το μοναδικό κοινό στοιχείο ανάμεσα στον Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη και τον  Σπύρου Κιοσσέ. Αν και τα δύο αφηγήματα εκτυλίσσονται σε διαφορετικές εποχές και περιοχές, κοινός τόπος αποτελεί η μεταμόρφωση του κόσμου πολύ πριν από εκείνη των ηρώων. Οι δύο συγγραφείς φωτίζουν τις προσωπικές στιγμές των χαρακτήρων και τις ενώνουν με το παρελθόν της οικογένειας και τη δίνη των ιστορικών γεγονότων. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουν να μεταφέρουν αυτούσια στον αναγνώστη τη συγκίνηση του βιωμένου χρόνου.

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
Το χιόνι των Αγράφων
Eκδόσεις Κίχλη

Τριάντα επτά μέρες κράτησε η βασανιστική πορεία της Ταξιαρχίας Αόπλων Ρούμελης για τη μεταφορά εφεδρειών από τη Βράχα προς τη Μακεδονία. Χίλιοι τριακόσιοι επίστρατοι με ελάχιστα  μέσα, πείρα και γνώση διασχίζουν τον κάμπο των Φαρσάλων, πέφτουν στη λίμνη Κάρλα, περνούν τον Πηνειό, φτάνουν στις πλαγιές του Ολύμπου, ανεβαίνουν στις κορυφές των Πιερίων και διαφεύγουν στη Μακεδονία..

Οι στρατιώτες, εξουθενωμένοι και αποθαρρυμένοι από τις κακουχίες, καταδιώκονται αδυσώπητα από τις δυνάμεις του Κυβερνητικού Στρατού. Τα βουνά, η λίμνη, τα κλαδιά και οι κορμοί των δέντρων, και προπάντων το χιόνι που καλύπτει τα πάντα  προοικονομούν ένα σκηνικό χαμένων ψευδαισθήσεων και αναμνήσεων. Η φύση αντικατοπτρίζει την προαναγγελθείσα ήττα και την αναπόφευκτη πτώση. Η εμπειρία του πολέμου είναι συνυφασμένη με στερήσεις, ταπείνωση και οδύνη. Καταστάσεις, συναισθήματα και συμπεριφορές θέτουν εν αμφιβόλω την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Βαθύ, ανθρώπινο, συγκινητικό, το σπονδυλωτό μυθιστόρημα του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη είναι μια κριτική ματιά στο τι προηγήθηκε και τι οδήγησε στα σημαντικά γεγονότα της νεότερης Ιστορίας και, κατά συνέπεια, στην πολιτική και ηθική κατάρρευση της χώρας.

Το χιόνι των Αγράφων τιμήθηκε με το Βραβείο  Μυθιστορήματος των Λογοτεχνικών Βραβείων του «Αναγνώστη» 2022.

Σπύρος Κιοσσές
Πρωτοβρόχια
Eκδόσεις Μεταίχμιο

Η μεταβατική περίοδος ανάμεσα στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές του ΄80 σε μια λαϊκή γειτονιά μιας επαρχιακής πόλης αποτελεί το σκηνικό της παιδικής ηλικίας, των εφηβικών χρόνων και της ενηλικίωσης του Τάσου, κεντρικού ήρωα της νουβέλας τα Πρωτοβρόχια.

Ο συγγραφέας επιλέγει να μιλήσει για τις καθημερινές εμπειρίες και τις σημαντικές ρωγμές που μας φέρνουν ολοένα και πιο κοντά στον ενήλικα που θα γίνουμε. Ο Τάσος αντιλαμβάνεται τη ζωή μέσα από το πλέγμα των οικογενειακών σχέσεων. Η απώλεια αγαπημένων προσώπων ( της Ασημίνας που φεύγει μακριά από το σπίτι του, της γιαγιάς που πεθαίνει και πλέον θα τη βλέπει μόνο σε φωτογραφίες και του μπαμπά που εξαιτίας του διαζυγίου  τον βλέπει κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο) αφήνει ανεξίτηλα το σημάδι στη ζωή του.

Η εξαιρετική γραφή του Σπύρου Κιοσσέ επικοινωνεί τη σκληρή αλήθεια της ζωής. Κανένας δεν μπορεί να μείνει για πάντα σε μια ηλικία. Θα είναι είτε φυλακή είτε θάνατος. Οι στιγμές όσο όμορφες ή άσχημες και αν είναι, κάποτε τελειώνουν. Η ανάλυση και η εμβάθυνση  σκέψεων και συναισθημάτων διατρέχουν την αναζήτηση ταυτότητας και ενώνουν τις στιγμές που ζήσαμε μέχρι να καταλάβουμε ποια εικόνα αφήσαμε πίσω μας στον κόσμο.