Δύο νέες φωνές από τις εκδόσεις Πατάκη

Δημοφιλείς στη χώρα τους και μεταφρασμένες σε ολόκληρο τον κόσμο, η Eva Baltasar και η Laetitia Colombani επιλέγουν να μιλήσουν για τους καταπιεστικούς οικογενειακούς δεσμούς, τα έμφυλα ζητήματα και τις κοινωνικές ανισότητες μέσα από το προσωπικό βίωμα δύο γυναικών διαφορετικής ηλικίας και ψυχοσύνθεσης. Και το αποτέλεσμα είναι παραπάνω από απολαυστικό.

Eva Baltasar, Πέρμαφροστ, μτφρ Ευρυβιάδης Σοφός

Στο πρώτο της μυθιστόρημα, η ποιήτρια, Eva Baltasar, εξερευνά τη μελαγχολική και κυνική προσωπικότητα της ηρωίδας της. Λεσβία, καταθλιπτική και με αυτοκτονικές τάσεις, αυτοχαρακτηρίζεται ως πενήντα δύο κιλά μοναξιάς και θρήνου. Η μέγιστη φιλοδοξία της είναι να αφεθεί να ζει άνετα, δίχως να προβάλλει αντίσταση, παραδομένη σε κάθε αλλαγή κατεύθυνσης, αποδεχόμενη τη φθορά. 

Το σεξ την απομακρύνει από τον θάνατο, αλλά δεν τη φέρνει πιο κοντά στη ζωή. Η οικογένεια λειτουργεί ως απόλυτο διαλυτικό της ύπαρξής της. Οι παράλογοι φόβοι της αυταρχικής μητέρας τη στοιχειώνουν. Η ζωή της είναι ένας πραγματικός αντικατοπτρισμός που ρέει μέσα από τις ζωές των άλλων. Εκείνη είναι εκεί για να τη βλέπει να περνάει και να την αντιλαμβάνεται ως ένα τυχαίο συμβάν, επαληθεύσιμο και παρεκβατικό. Η μέγιστη φιλοδοξία της είναι να περνάει τις μέρες της ανάμεσα στο να πάψει να υπάρχει και να αρχίσει να υπάρχει.

Το πέρμαφροστ είναι η ρωγμή που τρυπώνει η θερμότητα του κόσμου. Η αμφιβολία που διεισδύει και σπάει το μόνιμα παγωμένο έδαφος. Σπάει τη μεμβράνη που διατηρεί το πολύ τρυφερό κομμάτι που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στον Έρωτα, τη στενή φυσική επαφή, και τον Θάνατο, τη βία, την επιθετικότητα και το τέλος. Οι δύο όψεις του δίπολου συνυφαίνονται και αντανακλούν την αντίθεση μεταξύ λίμπιντο και «ενστίκτου θανάτου» και παρακινούν την ηρωίδα να βρει έναν χώρο όπου το ψέμα δε θα είναι απαραίτητο, όπου ο πάγος θα μπορεί να σπάσει.

Η Eva Baltasar επιλέγει το μότο «στην ποίηση, που το επέτρεψε» για να δείξει εξ' αρχής την πρόθεσή της να διαβάσει την πεζογραφία με ποιητικό τρόπο. Και το κάνει εξαιρετικά. Συγκεράζει το χιούμορ, το θυμό και την τρυφερότητα για να εκφράσει τόσο τις οδύνες της ψυχής όσο και τις ηδονές του σώματος, έχοντας ως σκοπό να καταδείξει ότι there is a crack in everything that's how the light gets in...Σας θυμίζει κάτι;

Laetitia Colombani, Ο χαρταετός, μτφρ Γιάννης Στρίγκος 

Στον Χαρταετό, η Laetitia Colombani επιλέγει και πάλι την Ινδία για να καταγγείλει τις κοινωνικές και έμφυλες ανισότητες που δεσπόζουν στη χώρα, μέσω της αφήγησης της προσωπικής τραγωδίας μιας κομματιασμένης, συντετριμμένης και παγιδευμένης γυναίκας.

Η Λένα, μια δασκάλα που πιστεύει στην εκπαίδευση ως μαζικό όπλο δημιουργίας, καταφεύγει σε ένα χωριό της Βεγγάλης, όπου έρχεται αντιμέτωπη με τον εαυτό της και τους δαίμονες του παρελθόντος. Η παράδοξη συνάντηση με τη δεκάχρονη Λαλίτα θα την κάνει να υλοποιήσει ένα φιλόδοξο σχέδιο: να φτιάξει ένα σχολείο για όλα τα παιδιά της περιοχής-στη μεγαλύτερη αγορά παιδικής εργασίας σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στους τοίχους του μικρού σχολείου, αρχίζει μια νέα εποχή για εκείνη. Η απόφασή της, μια συγκαλυμμένη προσπάθεια να κρύψει τη θλίψη της, δεν πρόκειται για χίμαιρα αλλά για μια επιχείρηση επιβίωσης. Η Λένα είναι μια γυναίκα πιο εύθραυστη ακόμη και από εκείνες που θέλει να βοηθήσει, αλλά με τη συνδρομή μιας ομάδας κοριτσιών, με το χιούμορ και την εξυπνάδα τους, θα αρχίσει μια νέα εποχή.

Στην καρδιά μιας χώρας σαν την Ινδία, όπου άβυσσος χωρίζει τις υψηλότερες κάστες από τις αναξιοπαθείς, ένα χάσμα χωρίζει άντρες, γυναίκες και παιδιά, και κανείς δε θέλει να αλλάξει την κατάσταση. Η εφευρετικότητα και η προσαρμοστικότητα της Λένας, της Λαλίτα και της Πρεέτι, της δυναμικής και αποσυνάγωγης Ινδής που θα σταθεί αρωγός στην προσπάθεια της γαλλίδας δασκάλας, θα υπερβούν όλα τα εμπόδια. Οι τρεις μαχήτριες, οι τρεις επιζήσασες, οι τρεις πολεμίστριες, θα περάσουν μέσα από μια κόλαση και θα καταφέρουν να επιβιώσουν. Η πίστη τους θα γίνει ο χαρταετός που ξεκινά από το έδαφος για να ανέβει στον ουρανό και να παρασύρει τα μη προνομιούχα παιδιά να φτάσουν ψηλά. Το νήμα του χαρταετού που τώρα τις δένει μεταξύ τους ήταν εκείνο από το οποίο κρεμόταν η ζωή τους. 

Ανάμεσα σε δύο κόσμους, σε δύο θάλασσες, σε δύο ζωές, η Λένα θα καταφέρει να ξεπεράσει τα τραγικά γεγονότα της ζωής της και να βρει ένα καινούργιο νόημα. Ανάμεσα σε δύο ηπείρους, σε δύο λαούς, σε δύο οικογένειες, θα κατασταλάξει σε μια αδελφότητα και σε ένα παιδί που τόσο επιθυμούσε.

Ελπιδοφόρο, ευαίσθητο και βαθυστόχαστο το μυθιστόρημα της Laetitia Colombani μιλά για τις δεύτερες ευκαιρίες που όλοι έχουμε στη ζωή μας, αρκεί να το αντιληφθούμε εγκαίρως.

Καλή ανάγνωση!