Πέντε μαθήματα ζωής από τη «Φιλοσοφία των πτηνών» των εκδόσεων Διόπτρα

Τα τιτιβίσματά τους μαγεύουν τις βόλτες μας στο δάσος, συνοδεύουν τις στιγμές χαλάρωσης στον κήπο. Στη «Φιλοσοφία των πτηνών», ο Philippe J. Dubois, ορνιθολόγος και συγγραφέας, και η Elise Rousseau, δημοσιογράφος, μας προτρέπουν να εμπνευστούμε από τα τρυγόνια, τους σπίνους και τις κότες για μια καλύτερη ζωή. Διακριτικοί δάσκαλοι της ζωής έχουν πολλά να μας πουν, αρκεί να είμαστε διατεθειμένοι να τα ακούσουμε.

1. Να είσαι χαρούμενος σαν τα τρυγόνια

Αναπηδούν και κελαηδούν σαν να μην υπάρχει αύριο. Τα πτηνά δεν έχουν καμία αναρώτηση περί ευτυχίας. Η ίδια τους η ζωή εκφράζει την αντίθεσή τους απέναντι στον Στωικισμό. Είναι αυθόρμητα, είναι βασιλιάδες του εαυτού τους και ακολουθούν την επιθυμία τους. Αν ήταν φιλόσοφοι, θα ήταν σίγουρα Επικούρειοι. ‘Εχουν μετριοπάθεια, αρκούνται σε μικρές χαρές και δεν κάνουν υπερβολές που θα μπορούσαν να τα οδηγήσουν σε μεγάλο πόνο. Οι φτερωτοί ηδονιστές δεν έχουν ανησυχίες και αναζητούν τη χαρά. Μήπως η απάντηση βρίσκεται στις απολαύσεις της ζωής και του έρωτα;

2. Η εξουσία δεν οδηγεί στην ευτυχία

Είμαστε πεπεισμένοι για τη σπουδαιότητα της εξουσίας. Η άσκηση της πάνω σε άλλους μας γεμίζει ικανοποίηση και ιεραρχεί τις σχέσεις μας. Κάποια πτηνά μοιράζονται την ίδια άποψη. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, τα κοράκια κάνουν επίδειξη δύναμης και είναι οι πρώτοι που λαίμαργα τρώνε τεράστιες ποσότητες με απίστευτη ταχύτητα για να χορτάσουν, αλλά οι λιγότερο ισχυροί ή και καθόλου ισχυροί γύπες απολαυάνουν πιο ήρεμα τα απομεινάρια του γεύματος μετά την επέλαση των ισχυρών.

Άνθρωποι και πουλιά δεν αντιδρούν πολύ διαφορετικά στον έρωτα.‘Οσο τα αρσενικά πουλιά μαχητές προσπαθούν να σαγηνεύσουν τα θηλυκά, τα αρσενικά μικρού μεγέθους κατακτούν το αντικείμενο του πόθου που μπροστά στην υπεροχή προτιμά τη σταθερότητα. Ο καθένας με τη στρατηγική του!

3. Αποδεχθείτε την ευθραυστότητά σας

Η φύση και τα πτηνά μας θυμίζουν τους κύκλους της ασιατικής φιλοσοφίας και βρίσκονται στον αντίποδα του δυτικού γραμμικού οράματος. Στη ζωή των πτηνών, όπως και στη δική μας, χαρές και λύπες, πένθη και αναγεννήσεις εναλλάσσονται. Η ζωή μας γεμίζει δώρα για να μας τα πάρει πίσω. Η απώλεια του φτερώματος στα πτηνά και των μαλλιών στους ανθρώπους είναι και τα δύο μια διαδικασία ζωτικής σημασίας και μας δείχνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα: για να ξαναγεννηθούμε πρέπει κάτι να πεθάνει μέσα μας.

Η αποδοχή της ευθραστότητάς μας είναι απαραίτητη για να συνεχίσουμε το ταξίδι. Το δικαίωμα στην αναδίπλωση και τη θλίψη μας κάνει πιο δυνατούς, όμορφους και ανάλαφρους σαν πουλιά. The show must go on!

4. Αγαπήστε όπως τα πουλιά

Για τα πουλιά η αγάπη είναι ένα μείγμα τρυφερότητας, σεβασμού, γοητείας, καλοσύνης, λεπτότητας. Για τους ανθρώπους η αγάπη σημαίνει επίσης μοίρασμα, τρυφερότητα, συνενοχή, γέλιο. Κοινός παρονομαστής η πεποίθηση ότι όλα αυτά θα κρατήσουν για πάντα.

Το παθιασμένο τραγούδι του αηδονιού εκφράζει τον έρωτα, τα παπαγαλάκια είναι αχώριστα με το ταίρι τους, οι δεκαοχτούρες περιποιούνται ασταμάτητα η μία την άλλη. Τα πτηνά δεν έχουν ούτε μακροπρόθεσμες στρατηγικές  ούτε κάνουν ατέρμονες εκλογικεύσεις. Οι άνθρωποι δεν έχουν παρά να τα μιμηθούν για να είναι καλά με τον άλλον και να μη θέλουν να βρίσκονται πουθενά αλλού.

Άλλωστε δεν λέμε ότι ο έρωτας δίνει φτερά;

5. Επιστροφή στη φύση

Τα χελιδόνια φεύγουν τον χειμώνα και επιστρέφουν την άνοιξη, οι κότες κρύβονται στα δέντρα για να προστατευτούν από τον άνεμο και τη βροχή, οι τρωγλοδύτες ψάχνουν στους θάμνους. Τα πουλιά ακολουθούν τον κύκλο της ζωής, ενώ εμείς οι άνθρωποι κλεισμένοι στα γραφεία μας και απορροφημένοι στις οθόνες μας, δεν καταλαβαίνουμε τις αλλαγές των εποχών.

Η παρατήρηση της ζωής των πουλιών μας συνδέει ξανά με τον ρυθμό της φύσης για μια ζωή πλούσια σε αισθήσεις και απρόβλεπτα. Μας καλεί να αφήσουμε την καθιστική ζωή και να απολαύσουμε τις χαρές της. Ακονίστε τις αισθήσεις σας και θα νιώσετε καλύτερα στον κόσμο που μας περιβάλλει!

Διαβάστε τη «Φιλοσοφία των πτηνών» και θα βρείτε την ισορροπία ανάμεσα σε ουρανό και γη!