Τρία βιβλία για να μας κάνουν να σκεφτούμε, αυτό το φθινόπωρο!

Την εποχή που οι μέρες μικραίνουν και οι νύχτες μεγαλώνουν, ιδανική επιλογή είναι ένα καλό βιβλίο.
Το deBόp έκανε μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία και ξεχώρισε τρεις προτάσεις από ό,τι πιο νέο κυκλοφορεί.
Και τα τρία βιβλία είναι υποδειγματικά ως προς το πώς η φιλοσοφία, το δοκίμιο και η αυτοβιογραφία  μπορούν να αποτελέσουν αξέχαστη εμπειρία για κάθε αναγνώστη.
 

Όσκαρ Ουάιλντ & Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Η φιλοσοφία της ένδυσης και της επίπλωσης
 

Το 1885 η Tribune της Νέας Υόρκης δημοσιεύει το δοκίμιο του ‘Οσκαρ Ουάιλντ, «Η φιλοσοφία της ένδυσης». Ο Ιρλανδός δάνδης, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο του σνομπισμού και του εστετισμού, υποστηρίζει ότι η ομορφιά της ένδυσης εξαρτάται απολύτως και εξ ολοκλήρου από το κάλλος που αυτή περιβάλλει, και από την ελευθερία και την κίνηση που επιτρέπει. Για πρώτη φορά διατυπώνει την άποψη ότι η μόδα είναι μια μορφή ασχήμιας, τόσο ανυπόφορης, που πρέπει να την αλλάζουμε κάθε έξι μήνες.
Το κριτικό βλέμμα του συγγραφέα κατακεραυνώνει τα τεχνάσματα του ράφτη που παραμορφώνουν την ανθρώπινη σιλουέτα και τάσσεται υπέρ μιας μεταρρύθμισης της μόδας.  
'Οπως καταλαβαίνετε, ο Balenciaga, η Kawakubo και ο McQueen δεν θα είχαν θέση στην γκαρνταρόμπα του.

Σαράντα πέντε χρόνια πριν δημοσιεύεται για πρώτη φορά στο Burton’ s Gentlemen’s Magazine «Η φιλοσοφία της επίπλωσης» του ‘Εντγκαρ ‘Αλλαν Πόε. Ο Αμερικανός ποιητής και πεζογράφος εκφράζει την άποψη ότι οι Άγγλοι είναι σπουδαίοι στην εσωτερική διακόσμηση. Υπερτερούν σε σχέση με τους Ιταλούς, τους Γάλλους, τους Ολλανδούς, τους Ισπανούς και τους Ρώσους.
Σύμφωνα με τον Πόε μονάχα οι Γιάνκηδες είναι εξωφρενικοί και αυτό γιατί στην Αμερική δεν υπάρχει αριστοκρατία εξ αίματος ως εκ τούτου, έχουν κατασκευάσει, απλά και αναπόφευκτα, μια αριστοκρατία του δολαρίου. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι το εξωτερικό περιβάλλον επηρεάζει την εσωτερική ζωή και προτιμά τα oriental power colors που συμβολίζουν την καλή τύχη. Συμβουλές feng shui από τον Πόε; Γιατί όχι.

Οι εκδόσεις Κοβάλτιο συγκέντρωσαν και τα δύο κείμενα σε μία έκδοση και μας δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψουμε την διαχρονικότητα τους. Για τους λάτρεις της αισθητικής και όχι μόνο.

Μτφρ Λαμπριάννα Οικονόμου
Εκδ. Κοβάλτιο
 

Αν Κάρσον | Έρως ο γλυκόπικρος
 

«Ο έρωτας είναι πάντα μια ιστορία στην οποία αλληλεπιδρούν ο ερωτευμένος, ο ερώμενος και η μεταξύ τους διαφορά. Η διαφορά είναι ο Έρωτας» υποστηρίζει η Αν Κάρσον και δεν έχει άδικο. Στο κλασικό αυτό δοκίμιο, που ήδη συγκαταλέχτηκε από τη Modern Library στα εκατό μη λογοτεχνικά βιβλία όλων των εποχών, η κλασική φιλόλογος και λογοτέχνης, εξετάζει το παράδοξο του έρωτα. Ξεκινά από τη λυρική ποίηση για να καταλήξει, περνώντας μέσα από τον Σταντάλ και το χαϊκού, στον Πλάτωνα, όπου ο έρωτας φανερώνεται ως «η θεμελιώδης δομή της ανθρώπινης σκέψης».

Η Σαπφώ βλέπει τον έρωτα σαν μια εμπειρία ηδονής και πόνου συνάμα. Ο Paul Ricoeur ονομάζει αυτή την κατάσταση νοητικής έντασης  κατάσταση πολέμου που κρατά τον νου παγιδευμένο ανάμεσα στην απόσταση και την εγγύτητα, ανάμεσα στην ομοιότητα και τη διαφορά.Ο Ρίλκε λεέι ότι ο έρωτας μοιάζει να μεταβάλλει την άποψη μας για το τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο.

Τόσο οι λυρικοί ποιητές όσο και οι δυτικοί λογοτέχνες σ αναδεικνύουν  το ευάλωτο του ανθρώπου μπροστά στον έρωτα καθώς τη στιγμή που εκείνος εισβάλλει αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο της ζωής του. Ο ερωτευμένος είναι a priori ηττημένος.

Η Αν Κάρσον μελετά ένα ιδιαίτερα μεγάλο corpus λογοτεχνικών και φιλοσοφικών έργων για να συμπεράνει ότι ο έρωτας είναι μάταιος αγώνας και εμπειρία αυτογνωσίας. Με το που θα κατακτηθεί το ποθούμενο , η επιθυμία σβήνει. Τι επιθυμεί ο ερωτευμένος; Τον άλλο, ή έτσι νομίζει;

Λογοτεχνικό δοκίμιο ή poème en prose το έργο της Αν Κάρσον πρέπει να ιδωθεί ως μια διττή πράξη-γραφής και ανάγνωσης. Παράλληλα με την οξυδερκή ανάλυση του ερωτικού παράδοξου, η Αν Κάρσον με την ματιά της διεισδυτικής φιλολόγου αποτυπώνει απόψεις περί γλώσσας και μεταφοράς. Ένα σπουδαίο έργο.

Μτφρ Ανδρονίκη Μελετλίδου
Εκδ. Δώμα
 

Nadia Murad | Είμαι η φωνή τους
 

Στις 15 Αυγούστου 2014, όταν η Νάντια ήταν μόλις είκοσι ενός ετών, ένοπλοι του Ισλαμικού Κράτους εισέβαλαν στο Κότσο, ένα μικρό αγροτικό χωριό στο βόρειο Ιράκ, και το αιματοκύλησαν. Εκτέλεσαν τους άντρες που αρνήθηκαν να προσηλυτιστούν στο ισλάμ και τις γυναίκες που ήταν πολύ μεγάλες για να πουληθούν σκλάβες. Οι νεαρές γυναίκες, μεταξύ αυτών και η Νάντια, οδηγήθηκαν στη Μοσούλη όπου πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρο και στη συνέχεια βιάστηκαν και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά κατ΄επανάληψη από ισλαμιστές άντρες. Χάρη στη βοήθεια μιας οικογένειας σουνιτών, η Νάντια καταφέρε να δραπετεύσει, να βρει το θάρρος και να αφηγηθεί την περίοδο της αιχμαλωσίας της, τις ταπεινώσεις που έζησε, αλλά και την ανησυχία της για μία εν πολλοίς συνεχιζόμενη γενοκτονία.

Η μαρτυρία «Είμαι η φωνή τους» είναι η ιστορία της Nadia Murad και αποτελεί ένα μάθημα ανθρωπιάς και διαφορετικότητας. Γιατί ; Αναμφίβολα γιατί είναι μία αληθινή ιστορία. Γιατί μαθαίνουμε για τις φρικαλεότητες που κατέστρεψαν ολόκληρες οικογένειες και σχεδόν εξαφάνισαν την κοινότητα των Γιαζίντι. Γιατί διαπιστώνουμε ότι νέοι άντρες στρατολογούνται από τον ISIS και στη συνέχεια μετατρέπονται σε μαχητές του.

Σήμερα η Νάντια ζει στη Γερμανία και εργάζεται με σκοπό να οδηγηθεί το Ισλαμικό Κράτος ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, με τις κατηγορίες της γενοκτονίας και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Είναι ιδρύτρια του Nadia’ s Initiative, προγράμματος αφιερωμένου στην αρωγή σε θύματα της γενοκτονίας και της εμπορίας ανθρώπων, προκειμένου αυτά να επουλώσουν τα τραύματα και να ανασυστήσουν τις κοινότητές τους. Για να είναι η τελευταία γυναίκα στον κόσμο που θα έχει μια τέτοια ιστορία να αφηγηθεί.

Μτφρ Ανδρέας Παππάς
Εκδ. Πατάκη

 

Καλές φθινοπωρινές αναγνώσεις!