150 + 1 λέξεις για το καθηλωτικό ΙΝΚ του Δ. Παπαϊωάννου

Σκοτεινή άβυσσος. Ένας μαυροντυμένος άντρας στέκεται μόνος εντός της. Το νερό αρχίζει να ταράζει τη σιωπή. Και στη συνέχεια φέρνει άλλη μια ζωή. Γυμνή ως νεογέννητη. Απειλητική ως ξένη. Επιβολή και επιβίωση ταυτίζονται. Το όριο εύθραυστο, η σύγκρουση αναπόφευκτη. Ή μήπως επιθυμητή και προσδοκώμενη, γιατί εν τέλει φέρει το νόημα; Πάλλονται, θηρευτής και θύμα, εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος, θηριοδαμαστής και θηρίο, μικρή σημασία έχει το ακριβές, οι ρόλοι των δυο τους αντιστρέφονται συχνά. Το ink (=μελάνι) πανταχού παρόν για να καταστρέψει ή και να αναπλάσει. Τα κατώτερα των δαρβινικών ενστίκτων, βία, σαδισμός, ωμοφαγία, αίμα, η θανάτωση, οδηγούν στα μύχια σκοτάδια. Από εκεί αναβλύζουν απόκρυφες επιθυμίες, που τώρα γίνονται φανερές ηδονές, οδηγώντας σε παραζάλη ερωτική. Μια νέα ζωή εμφανίζεται ανά χείρας, άραγε θα καθαγιάσει ή θα αποκαθηλώσει τη μάχη που δεν είχε νικητή; Η απρόσμενη γυμνή μορφή έχει χαθεί. Ο μαυροντυμένος άντρας είναι και πάλι μόνος στην άβυσσό του.

Τον Ευχαριστούμε

Πληροφορίες για την παράσταση (sold out)

https://www.debop.gr/events/ink-to-polyanamenomeno-ergo-tou-dimitri-papaioannou