Αντιγόνη του Ζαν Ανούιγ

Η Αντιγόνη του Ζαν Ανούιγ, αποτελεί ένα αριστούργημα της σύγχρονης δραματουργίας. Γραμμένο το 1942, μέσα στη δίνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το έργο αποτελεί μια κραυγή αντίστασης στο άδικο των ισχυρών. Η Αντιγόνη, κόρη του Οιδίποδα, παρακουει την εντολή του Κρέοντα, άρχοντα της Θήβας, και θάβει τον αδερφό της, Πολυνείκη.

Το πρωταγωνιστικό δίδυμο της παράστασης αποτελεί εχέγγυο της επιτυχίας. Από τη μία η Βασιλική Τρουφάκου, ως Αντιγόνη, αποδίδει μεστά τη δραματικότητα της ηρωίδας, με συνεχείς ψυχολογικές μεταπτώσεις. Από φοβισμένη κοπέλα γίνεται σιγά σιγά ένα θαρραλέο πλάσμα, που δε φοβάται να εναντιωθεί στην εξουσία. Ο Κρέων του Στέλιου Μάινα, λειτουργεί αντιστικτικά της δυναμικότητας της ανιψιάς του. Ένα φοβισμένο ανθρωπάκι με πατερίτσες, κι άλλοτε με πι, που προσπαθεί να δείξει μάταια πως εκείνος είναι ο εξουσιαστής.

Η δραματικότητα των δύο ηρώων αποφορτίζεται με την ύπαρξη κωμικών στιγμών, με κορυφαίες εκπροσώπους την τροφό της Αντιγόνης, Ανέζα Παπαδοπούλου, και την Ισμήνη, Ιωάννα Μαυρέα. 

Ένα έργο για το δίπολο καινούριο-παλιό. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο αυτών κόσμων είναι αναπόφευκτη. Και μπορεί στο έργο να φαίνεται πως το παλιό υπερισχύει, όμως, χάνει σε ρώμη και αίγλη και γίνεται θαμπό, μέχρι να γκρεμιστεί σε επόμενο χτύπημα.

Συνολικά, πρόκειται για μία αξιόλογη παράσταση με έναν εξαιρετικά καλοδουλεμένο θίασο, με μοναδικό μειονέκτημα τη μεγάλη διάρκεια της παράστασης, χωρίς διάλειμμα.