Μπλουμ:: H Nalyssa Green κυκλοφόρησε το απόλυτο αστικό soundtrack

«υπάρχουν τέτοιες ιστορίες που ο χρόνος λες πως σταματά...
νερό να μην ξεχνάς να πίνεις, κάτι βαθιά σου να κυλά»

Έπειτα από αρκετά χρόνια παρουσίας στο χώρο του εναλλακτικού ήχου, με δύο αξιόλογους προσωπικούς δίσκους ("Barock", 2010 self-released & "The Seed", 2012 από την Inner Ear) και μια σειρά από πρωτότυπες συνθέσεις για θεατρικές παραστάσεις, η Nalyssa Green επανήλθε δισκογραφικά και μας παρουσιασε το «Μπλούμ», την πρώτη της, αμιγώς ελληνόφωνη, ολοκληρωμένη δουλειά. Δέκα διαφορετικά κομμάτια, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα ήδη γνωστά singles «Κοκτέιλ» και «Κρεβάτι», με το πρώτο διαφοροποιημένο, λιγότερο ρυθμικό και με ελαφρά post-punk στοιχεία, που όμως συνθέτουν ένα αρμονικά ενιαίο σύνολο.

Η εισαγωγή γίνεται με το «Αιγάλεω», ένα γλυκόπικρο με χαμηλό ρυθμό κομμάτι, ως ταιριαστό soundtrack για ένα σύγχρονο αστικό παραμύθι για ενήλικες, διηγείται κυκλικά την ανθρώπινη ανάγκη της συναισθηματικής επαφής, τοποθετειμένο ιδανικά, ενδεχομένως, γύρω στα μεσάνυχτα, στην πλατεία Εσταυρωμένου της ομώνυμης δυτικής συνοικίας. 

Το «Αιγάλεω» διαδέχεται το λιτό -πλην σπαρακτικό- «Πέφτοντας», το οποίο μαζί με τα «Πάλι καλά», «Τα μαλλιά της» και ιδιαίτερα το «Καλοκαίρι» αποτελούν τα ακουστικά κομμάτια, στα οποία η Nalyssa Green μας ξεδιπλώνει την άριστη ικανότητά της στη σύνθεση μιας  ατμόσφαιρας πότε ονειρικής και πότε εφιαλτικής,  με τον συνδυασμό theremin και πιάνου συνοδευόμενα από μια «κοριτσίστικη», ρομαντική φωνή που ερμηνεύει στίχους που σε τσακίζουν. Γιατί όπως λένε, η ομορφιά κι η αλήθεια, βρίσκονται στις αντιθέσεις. 
 

Ιδιαίτερα απολαυστικό στοιχείο σε αυτο το άλμπουμ, πέρα από την εμφανή ωρίμανση και απελευθέρωση της Nalyssa Green απέναντι στον ελληνικό στίχο, είναι  η δυνατότητά της, με το πάντρεμα στιχουργίας και σύνθεσης, να δημιουργήσει τραγούδια πλούσια από εικόνες, συμβολικές και μεταφορικές. Ένα στοιχείο που εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι οφείλεται στην αλληλεπίδρασή της με το θέατρο κατά τη σύνθεση μουσικής για θεατρικές παραστάσεις, τα τελευταία περίπου πέντε χρόνια.

Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων αντισυμβατικών κομματιών είναι  το synth-pop «Κρεβάτι» καθώς και η «Παπαρούνα», της οποίας το υπερρεαλιστικό video clip, σκηνοθετημένο από την Έφη Γούση, μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω. 
 

Ξεχωριστή αναφορά αξίζει για τα πιο πολιτικά/κοινωνικά, και προσωπικά αγαπημένα, κομμάτια του δίσκου με τίτλο «Τι ξημερώνει από δω και πέρα» και «Οι βόμβες». Synth-pop τραγούδια που περιγράφουν τα εξασθενημένα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που έχει επιλέξει τη θέση του θεατή εν αναμονή... ανατριχιαστικά ακριβής πρόβλεψη αν αναλογιστεί κανείς την τρέχουσα επικαιρότητα κατά την κυκλοφορία του δίσκου.

Ως επίλογο αλλά και bonus track, η Nalyssa Green μας προσφέρει μια ελαφρώς πειραγμένη και πολυ ενδιαφέρουσα εκδοχή του ελληνόφωνου «ύμνου» του προπέρσινου καλοκαιριού, το «Κοκτέιλ ΙΙ».
Είναι άγνωστο εάν ως «Μπλουμ» η τραγουδοποιός αναφέρεται στον ήχο από την βύθιση στο νερό ή από την αγγλική ονομασία για κείνο που έχει ανθίσει, όπως θα ταίριαζε στην καλλιτεχνική επιμέλεια του εξωφύλλου, με την Nalyssa να φοράει ένα φλοράλ κιμονό και πολύχρωμα άνθη να καλύπτουν πρόσωπο και χέρια. Το «Μπλούμ» ωστόσο, όσο ανάλαφρος κι αν ηχεί ο τίτλος του, είναι μια βουτιά στους ενδόμυχους φόβους και επιθυμίες μας, και εκεί, βαθιά, βρίσκεται ένας «ανθισμένος κήπος» συναισθημάτων. Και η Nalyssa Green δημιούργησε το κατάλληλο soundtrack γι αυτή τη διαδικασία. 

Ένα έργο τέχνης, με τόσο σκοτεινά όσο και φωτεινά σημεία, συναισθηματικό και βαθιά προσωπικό, μα παράλληλα πολιτικό. Αναμφίβολα ένας  μικρός θησαυρος της ελληνόφωνης εναλλακτικής indie μουσική σκηνής. 

*Το "Μπλούμ"  κυκλοφόρησε την 1η Οκτωβρίου σε βινύλιο και digital album από την Inner Ear , σε  μουσική και στίχους της Nalyssa Green και παραγωγή του Βασίλη Ντοκάκη. Στην ενορχήστρωση συμμετείχε ο Λευτέρης Βολάνης και στα τύμπανα ο Βαγγέλης Ασλανίδης. Το εξώφυλλο είναι εικαστική επιμέλεια της  Κάκιας Κωνσταντινάκη.