Default… it was nice to meet u!

Όταν η ενασχόληση και οι ατομικές προτιμήσεις γίνονται δημιουργικές πρωτοβουλίες, όταν μια ιδέα αυθόρμητη, αλλά γνήσια, μετατρέπεται σε ένα ταχέως «εκκολαπτόμενο» project το οποίο συζητιέται ήδη, όταν, με άλλα λόγια, συναντιούνται ο χώρος της τέχνης, του design και της αρχιτεκτονικής, για να συμπράξουν με αυτόν της μουσικής, τότε ο λόγος είναι για το default!

Αφορμή γνωριμίας, στάθηκε η επίσκεψή μας στο 7ο «επεισόδιο», όπως οι ίδιοι οι διοργανωτές χαρακτηρίζουν κάθε μουσικοεικαστικό γεγονός που συντελείται από το 2013 σε διαφορετικά μέρη της χώρας, σε μια ισότιμη «προσέγγιση» των γεωγραφικών συντεταγμένων στις οποίες γεννάται και παράγεται τέχνη.

Σε έναν πραγματικά ξεχωριστό πολυχώρο στον Πειραιά, αυτόν του Pirée, στα παλιά λαμαρινάδικα, φιλοξενήθηκε στα δύο επίπεδα του χώρου, το φετινό default. Η ανάγκη να επισημάνουμε αλλά και να επιβραβεύσουμε γραπτώς αυτή τη διοργάνωση είναι πηγαία καθώς τέτοιες «εγχώριες» πρωτοβουλίες θα έπρεπε να είναι ευρύτερα γνωστές στο κοινό, ο πολλαπλασιασμός του οποίου μπορεί να συμπράξει στην μετεξέλιξη αυτού του project σε κάτι πιο συμπαγές, με χαρακτήρα ίσως διαγωνιστικό, σίγουρα πιο πολυσυλλεκτικό και με διάσταση που θα μπορούσε να ξεφεύγει από τα εγχώρια σύνορα.

 Το default  επιχειρεί κάθε χρόνο να φέρει σε επαφή ένα ποικιλόμορφο κοινό με καλλιτεχνικές ανησυχίες που ψάχνει σύγχρονα οπτικοακουστικά ερεθίσματα για να τις εκφράσει. Σε αυτό το «επεισόδιο», λοιπόν, οι καλλιτέχνες κλήθηκαν να δημιουργήσουν και να εμπνευστούν από τον τίτλο capital:default και να παρουσιάσουν τη δική τους προσέγγιση και οπτική.

Μια τέτοια πρωτοβουλία δεν μπορεί παρά να κινήσει την προσοχή και το ενδιαφέρον μας, πρώτον, για την πρωτοτυπία της ως προς την προσέγγιση της τέχνης. Η συνομιλία επιμέρους τεχνών είναι ζητούμενο σε μια εποχή παγκόσμια και πολυπολυτισμική και οι ανάλογες προσπάθειες δεν είναι λίγες. Πιο εύκολα, ίσως, συνομιλούν η μουσική με την ποίηση ή τον κινηματογράφο. Η μουσική, όμως, με τα εικαστικά ή το design και την αρχιτεκτονική αναζητούν, επισήμως, εκείνους τους διαύλους επικοινωνίας για να το πετύχουν. Και αυτό προσπαθεί να συνθέσει πειραματικά το default.

Δεύτερον για την επιλογή των χώρων. Τα default φιλοξενούνται σε χώρους ιδιαίτερης αισθητικής και ιστορικής σημασίας όπως μουσεία, παλιά τυπογραφεία, σχολές αρχιτεκτονικής, γκαλερί, αίθουσες τέχνης, υπόγειους χώρους στάθμευσης και έχουν συγκεντρώσει συνολικά πάνω από 5.000 επισκέπτες.

Τρίτον γιατί ξεφεύγει από τα στενά και στερεοτυπικά πολλές φορές «όρια» του κλεινού άστεως και αγκαλιάζει όλη την Ελλάδα και όχι μόνο. Λάρισα, Αθήνα, Βόλος, Θεσσαλονίκη, Λεμεσός, Πειραιάς. Σε όλα αυτά τα μέρη το σχέδιο, η κινούμενη εικόνα, η φωτογραφία, ο ήχος, οι προβολές και οι εγκαταστάσεις έχουν ήδη ταξιδέψει με επίσημο «συνοδό» τη μουσική.

Εν τέλει, μετά και από αυτό το «επεισόδιο», αναμένουμε το επόμενο, γεμάτοι προσδοκίες που γέννησε το 7ο για τους «επιγόνους» του. Ίσως για μια πιο ενεργό παρουσία της αρχιτεκτονικής και του design- σε μια ευκαιρία εκλαϊκευσης, μάλιστα, των παραμέτρων τους που είναι άγνωστοι στους πολλούς (κάτι που με ιδιαίτερα έξυπνο και εύληπτο τρόπο πετυχαίνει η πρόσκληση του τελευταίου event). Ίσως ακόμα και για μια πιθανή προοπτική ταυτόχρονου συσχετισμού μουσικών παραγωγών και καλλιτεχνών, ενδεχομένως κάτω από συγκεκριμένη θεματική «ομπρέλα». Όπως και να έχει, η συνέχεια της «σειράς» default θα είναι εξίσου ενδιαφέρουσα και τέτοιες πρωτοβουλίες τις απολαμβάνουμε και τις στηρίζουμε.

It was nice to meet u default !