Είδαμε: Allochiria, Chronoboros, Bacchus Priest @ An Club 15/2/25

Φωτογραφίες: Έφη Γαλιατσάτου

To Σάββατο 15/2/2025 οι Allochiria έστησαν μια γιορτή όπως ξέρουν να κάνουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Διοργάνωσαν ένα live στο An Club και μαζί τους είχαν δύο ονόματα πολύ σεβαστά στον underground ήχο, τα οποία μάλιστα δεν είχαμε ευκαιρία μέχρι σήμερα να τους δούμε σε κάποιο συναυλιακό χώρο.

Οι Allochiria είναι από τις πολύ αγαπημένες μου μπάντες και φροντίζω να μη χάνω live τους. Όπως καταλαβαίνεις σε συνδυασμό με τους Bacchus Priest και τους Chronoboros, ήταν ένα live που δεν γινόταν επίσης να χάσω. Οπότε βρεθήκαμε από νωρίς έξω από το An Club για τις απαραίτητες μπύρες, τις κουβέντες, τα χαμόγελα και τις αγκαλιές με φίλους που είχαμε να δούμε καιρό.

Λίγο μετά τις 21:00 κατεβήκαμε τα σκαλιά κι αφού μας έψαξαν τις τσάντες (!) κάναμε την απαραίτητη βόλτα στο merch και πήραμε θέσεις για να απολαύσουμε τους Bacchus Priest οι οποίοι ανέβηκαν πρώτοι στη σκηνή του An.

Με τους Bacchus Priest είχαμε βρεθεί σε πρόβα τους , οπότε ήμασταν προϊδεασμένοι για το καινούργιο τους υλικό, το οποίο είναι αρκετά διαφοροποιημένο από το EP του 2020. Οι Bacchus Priest έχουν ανεβάσει ταχύτητες και έχουν πλησιάσει το death metal χωρίς να έχουν αφήσει πίσω τους την αγάπη για το doom αλλά και τη ψυχεδέλεια.

Στο live του Σαββάτου είδαμε και μουσικά ότι οι Bacchus Priest είναι μια παρέα ανθρώπων που περνάει πολύ καλά με αυτό που κάνει και τα χαμογελαστά πρόσωπα των τεσσάρων πολύ αγαπητών παιδιών, μεταμορφώνονται σε δαίμονες που σε πιάνουν από τον λαιμό. Έχω δει αρκετά live και αυτό που έγινε στο τέλος του set τους δεν το έχω ξαναδεί να συμβαίνει σε πρώτη σε σειρά support μπάντα. Μόλις έπαιξαν και τις τελευταίες νότες, μια εκκωφαντική ιαχή ήρθε σαν κύμα από το σχεδόν γεμάτο An Club. Οι Bacchus Priest κέρδισαν τον κόσμο και το άξιζαν.

Η συνέχεια άνηκε στη τριάδα των Chronoboros. Άλλο ένα σχήμα που αρκετά συχνά έχω στο πικάπ μου.

O ήχος τους είναι αρκετά ιδιαίτερος και σε καμία περίπτωση δεν θα το περιέγραφε κάποιος ως εύπεπτο. Post hardcore, noise, math και οτιδήποτε μπορεί να συντροφεύσει τα φωνητικά του τραγουδιστή ενώ ματώνει τις φωνητικές του χορδές.

Δεν μπορώ να μη σταθώ στο drummer των Chronoboros. Ήρεμος και ατάραχος δίνει ρυθμό στη μπάντα με φοβερή αισθητική αλλά και αίσθηση στο πως να φτιάχνει riff στα drums. Οι Chronoboros είχαν το δικό τους fan base στο live του Σαββάτου και απόλαυσαν την κάθε νότα του σχήματος.

Σειρά είχαν οι οικοδεσπότες της βραδιάς Allochiria. Το An ήταν πλέον ασφυκτικά γεμάτο και από τις πρώτες νότες έβλεπες ένα χαλί από headbanging. Οι Allochiria παρά το γεγονός ότι είχαν και μια αλλαγή στο lineup τους, μάλλον προσθήκη, παρουσιάστηκαν πιο δεμένοι από ποτέ, με φοβερή όρεξη και αλληλεπίδραση με το κοινό.

Το underground δεν χωράει πια τους Allochiria. Το έχουμε καταλάβει εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά στο live του Σαββάτου, όπως και σε κάθε live τους, είδαμε μια μπάντα που μπορεί να σταθεί με αυτοπεποίθηση στα μεγάλα Ευρωπαϊκά festival ή να έχει την υποστήριξη ενός διεθνούς label.

Αυτό που τους κάνει ακόμα πιο αγαπητούς, είναι ότι δεν δείχνουν να έχουν καμία διάθεση ματαιοδοξίας και όποτε έχει χρειαστεί είναι εκεί για να στηρίξουν χώρους ή πολιτικές κινήσεις.

Το Σάββατο ήταν η δεύτερη μέρα του Vive La Punk και πίστευα ότι το live στο An δε θα έχει πολύ κόσμο. Τελικά διαψεύστηκα γιατί ο κόσμος αγκάλιασε αυτή την πανέμορφη γιορτή. Ακόμα και τώρα που γράφω το κείμενο, συζητάω με φίλους πόσο ωραία περάσαμε. Ελπίζω αυτό το live να είναι ένα ακόμα βήμα άρσης των αγκυλώσεων και των αποκλεισμών. Ευχαριστούμε ρε παιδιά! Τα λέμε στα επόμενα!