Είδαμε: «Brokeback Mountain» της A. Proulx σε σκηνοθεσία Κ. Ρήγου / Ο τολμών...νικά!

Η ιστορία του Brokeback Mountain ξεκινά τριάντα χρόνια νωρίτερα, όταν δημοσιεύεται στο περιοδικό "New Yorker" (1997) το διήγημα της Annie Proulx. Η υπόθεση αφορά δύο νεαρούς καουμπόηδες, που καλούνται να συνεργαστούν σε έναν βοσκότοπο. Γρήγορα αναπτύσσεται μεταξύ τους το ερωτικό συναίσθημα, που εν προκειμένω λειτουργεί σαν απαγορευμένος καρπός, ως κακό που προσπαθούν να ξορκίσουν στην μετέπειτα εικοσαετή πορεία τους, χωρίς, ωστόσο, επιτυχές αποτέλεσμα. Το 1999 το μικρό διήγημα θα πάρει μια πιο εκτενή μορφή και θα συμπεριληφθεί με άλλα σε μια συλλογή που διακρίθηκε με βραβείο Πούλιτζερ Μυθοπλασίας. Οκτώ χρόνια αργότερα, μετά από συνεχείς αναζητήσεις παραγωγού και πολλές απορρίψεις, οι σελίδες θα πάρουν την πορεία προς τη μεγάλη οθόνη. Ο Ανγκ Λι, σκηνοθέτης του φιλμ, εισπράττοντας επίσης πολλές αρνητικές απαντήσεις από υποψήφιους πρωταγωνιστές -Ματ Ντέιμον, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Μπραντ Πιτ μερικοί από αυτούς- θα βρει τελικά στα πρόσωπα των Χιθ Λέτζερ και του Τζέικ Τζίλενχαλ ένα ιδανικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, που ανέδειξε μια gay ιστορία αγάπης σε ένα πολυβραβευμένο (τρία Oscars, ανάμεσά τους και της σκηνοθεσίας) δυνατό ερωτικό ρομάντζο, σημείο αναφοράς στο κινηματογραφικό πάνθεον. Η πρώτη απόπειρα μεταφοράς της ιστορίας στη θεατρική σκηνή πραγματοποιήθηκε μόλις έναν χρόνο πριν, στο West End του Λονδίνου, ενώ φέτος το "Θέατρο του Νέου Κόσμου", δια χειρός Κωνσταντίνου Ρήγου, αποπειράται την ελληνική του εκδοχή, στο ανακαινισμένο θέατρο Κνωσός, που ξανανοίγει τις πύλες του στο ευρύ κοινό μετά από πολλά χρόνια αδράνειας.

Ένα διακεκριμένο διήγημα, μια άκρως πετυχημένη ταινία-ορόσημο, χαραγμένη στη μνήμη, τολμηρή η απόπειρα του Κωνσταντίνου Ρήγου να αναμετρηθεί με αμφότερα, ειδικά με την κινηματογραφική εκδοχή, που συγκριτικά έρχεται πρώτη στους συνειρμούς του ακούσματος Brokeback Mountain. Η σκηνοθετική, λοιπόν, οπτική είναι το αδιαμφισβήτητο πρώτο συν αυτής της δουλειάς. Ο Κ. Ρήγος αξιοποιώντας τη λονδρέζικη θεατρική διασκευή της Ashley Robinson έμεινε πιστός στις σελίδες της Proulx, πλάθοντας με απλά σκηνικά μέσα (ως επί το πλείστον ένα κρεβάτι και μια καρέκλα) ένα πλήρες χωροχρονικό σύμπαν. Με τη βοήθεια video wall μεταφερόμαστε από την ορεινή φύση του Brokeback στην αστική ζωή, στη διάρκεια μια εικοσαετούς πορείας. Προηγήθηκε καλή μελέτη για να κρατηθεί ό,τι πιο ουσιώδες, έτσι ώστε να παρουσιαστεί μια ιστορία γοργών ρυθμών, χωρίς περιττούς πλατειασμούς, με συνοπτική διάρκεια, πλήρης στο νόημα και την εξέλιξή της, διόλου αποσπασματική. Κύριοι άξονές της η αγάπη και το ατελέσφορο της εξέλιξής της, η σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία και το κοινωνικό πρέπον. Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης (Ένις) και ο Δημήτρης Καπουράνης (Τζακ) μοιραία συγκρίνονται με τους πρωταγωνιστές της ομώνυμης ταινίας, καταφέρνουν, ωστόσο, να δώσουν το δικό τους χρώμα στις ερμηνείες τους. Μια φλόγα που ανάβει επί σκηνής και σταδιακά φουντώνει σηματοδοτεί το πέρασμα σε μια άλλης μορφής αγάπη, στον έρωτα, που θα τους φέρει πιο κοντά, ψυχικά και σωματικά. Και όταν σβήνει τα διαδοχικά προβλήματα αρχίζουν. Το πρώτο φιλί, της αποκάλυψης και της παραδοχής, μπορεί να μοιάζει λίγο αμήχανο -έτσι εξάλλου δεν συμβαίνει τις περισσότερες φορές στην πραγματικότητα;- σταδιακά όμως ο έρωτας φουντώνει, ο έλεγχος χάνεται, για να καταλήξει σε μια θαυμάσια σκηνή τέλους (τη γνωστή του διπλοφορεμένου πουκαμίσου), που, ωστόσο, θα συμπληρωθεί με μια ευφυή, συγκινητική σκηνοθετική πινελιά, την -σκηνική εν προκειμένω- οπτασία του Τζακ. Οι αναμενόμενες γυμνές σκηνές της συνεύρεσης είναι δοσμένες ώστε να μην λειτουργούν ως αυτές καθαυτές και να γίνονται το επίκεντρο της ιστορίας, αλλά ως συμπλήρωμά της. Ο Δημήτρης Καπουράνης, ως εξωστρεφής Τζακ, είναι απολύτως μέσα στον ρόλο, κάνοντας βήματα παραπέρα, καθώς τον μεταπλάθει σε προσωπικό, αποδεικνύοντας ότι διαθέτει εκπληκτική σκηνική προσαρμοστικότητα, με μια λέξη είναι σαρωτικός. Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης, έχοντας προφανώς κυρίαρχο το κινηματογραφικό πρότυπο του σκληροτράχηλου Ένις, αρχικά εμφανίζεται κουμπωμένος, στην εξέλιξη αφήνεται και ακολούθως εκπορεύεται το απαιτούμενο συναίσθημα, για να φτάσει σε μια εξαιρετική κατάληξη, όταν πληροφορείται την απώλεια του φίλου του και προσπαθεί να την διαχειριστεί. Λειτουργεί καλύτερα στις ατομικές του στιγμές. Στους δεύτερους ρόλους ο Δημήτρης Καπετανάκος, στον διπλό ρόλο του κέρβερου υπεύθυνου του κοπαδιού και του καθωσπρέπει νέου συζύγου της γυναίκας του Ένι, ανταποκρίνεται συμπαθητικά. Η Κορίνα Άννα Γκουγκουλή, σύζυγος του Ένι, δεν συμβαδίζει τόσο -ιδιαίτερα στην αρχή- με τον ρόλο της γνώστριας απατημένης συζύγου, βελτιώνεται, ωστόσο, κατά την ομολογία της αλήθειας. Την ατμόσφαιρα της αμερικάνικης υπαίθρου μεταφέρουν τα country τραγούδια του Dan Gillespie Sells, που με τη συνδρομή μουσικών ερμηνεύονται αισθαντικά από τη Δωροθέα Μερκούρη.

Σύνολο: Μια queer θεματικής παράσταση, που μεταδίδει με επιτυχία το γενικότερο μήνυμά της για αγάπη χωρίς κοινωνικά σύνορα και περιορισμούς. Κύριο προτέρημά της η γοργή και εκλεπτυσμένη σκηνοθεσία της, οι ερμηνείες της, με αυτήν του Δ. Καπουράνη να ξεχωρίζει. Μια μοντέρνα δουλειά, που, παρά την απλότητα των σκηνικών μέσων και την πολυπλοκότητα της βάσης της αποδεικνύεται γεμάτη, θα μπορούσε, ωστόσο, να εκπέμπει μεγαλύτερη ζεστασιά.   

Ταυτότητα παράστασης:  εδώ

Εισιτήρια: ΕΔΩ