Είδαμε: «Η Λυσσασμένη Γάτα» του Τενεσί Ουίλιαμς | Θέατρο Αθηνά

Στο όμορφο και "αστικό" θέατρο Αθηνά έχει στηθεί ένας θίασος που προσεγγίζει ένα κλασικό έργο του Τένεσι Γουίλλιαμς με έναν τρόπο που το κάνει να δείχνει σαν να γράφτηκε σήμερα. Ο σκηνοθέτης Δημοσθένης Παπαδόπουλος έχει κάνει θαυμάσια δουλειά κατανέμοντας τους ρόλους σε πρόσωπα που ξεδιπλώνουν τις μεστές τους ερμηνείες και διαρηγνύουν τα δεσμά των οικογενειακών συμβολαίων, που ακολουθούν τις κοινωνικές προσταγές. Εξάλλου, τα πάθη των ανθρώπων, οι προσδοκίες, ο έρωτας, η απληστία και η προδοσία είναι μερικά από τα διαχρονικά αλλά απαραίτητα στοιχεία ώστε μέσα από τα σκαμπανεβάσματα και τις αναπροσαρμογές ο καθένας να βρίσκει την αποδοχή που του αξίζει πρωτίστως από τον εαυτό του και δευτερευόντως από τα πρόσωπα που τον αφορούν.

Ο Μπρικ (Πέτρος Λαγούτης) είναι ένας νεαρός άνδρας που κατρακυλάει ακατάπαυστα στην κατηφόρα του αλκοολισμού. Δεν αντέχει την υποκρισία και το ψέμα σε έναν κόσμο που αποδεδειγμένα ζει χωρίς αγάπη αλλά κυρίως δεν αντέχει την έλλειψη της πατρικής στοργής όπως ο ίδιος την αποζητά. Πρόσφατα αυτοκτόνησε ο Σκίπερ, ο καλύτερος φίλος του και συνεργάτης, ο μόνος άνθρωπος που τον αποδεχόταν ως είναι ενώ η σχέση με τη γυναίκα του Μάγκι (Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ) βρίσκεται εδώ και καιρό σε μεγάλη κρίση. Η Μάγκι αισθάνεται απόρριψη από εκείνον και κάνει ό, τι μπορεί για να επαναφέρει το ξεχασμένο πια ερωτικό πάθος μεταξύ τους. Λίγο πριν αυτοκτονήσει ο Σκίπερ, αποπειράθηκε να διακόψει με «περίεργο» τρόπο αυτήν τη στενή σχέση μεταξύ τους και αυτό απογοήτευσε ακόμη παραπάνω τον Μπρικ.

Ο Χάρβεϊ (Γιάννης Βούρος) είναι ο πατέρας του Μπρικ, ένας αυτοδημιούργητος ιδιοκτήτης φυτείας που έζησε μια ζωή μέσα στην κοπιαστική προσπάθεια διατήρησης της ευημερίας. Πρόσφατα ενημερώθηκε ότι οι εξετάσεις του είναι καλές λησμονώντας έτσι ότι οι γιατροί του έκρουαν τον κώδωνα κινδύνου για τον όγκο που βρέθηκε στο σώμα του. Η Άιντα (Μαρία Κατσανδρή) είναι η μεγάλη κυρία του σπιτιού, μάνα του Μπρικ και σύζυγος του Χάρβεϊ, στέκεται πάντα στο πλευρό τους επιτηρώντας τα πάντα ώστε να υπάρχει αρμονία. Όμως, τελευταία, μετά από τόσα χρόνια συνύπαρξης με τον άντρα της, η περιπέτεια της υγείας του, έχει φέρει τα πάνω κάτω στη βολεμένη ζωή τους.

Ο Κούπερ (Κώστας Ανταλόπουλος) είναι ο μεγάλος γιος της οικογένειας, ο οποίος ζει πιο κοντά στις απαιτήσεις της κοινωνίας, με τη σύζυγό του Μέι (Μένη Κωνσταντινίδου), με τα τέσσερα παιδιά τους και περιμένοντας το πέμπτο ενώ κάνει ό, τι μπορεί για να κερδίσει την εύνοια του πατέρα και τη διαχείριση της περιουσίας μετά τον θάνατό του. Μαζί βιώνουν μια ζωή συμβατική, κοντά στα πρότυπα των γονιών του Κούπερ, αλλά γνωρίζουν ότι πάντα έρχονται δεύτεροι, αφού η αδυναμία του Χάρβεϊ στον Μπρικ έχει κοστίσει στον Κούπερ.

Όλοι μαζί συναντιούνται στα γενέθλια του Χάρβεϊ και ειδικά οι νεότεροι γνωρίζουν ότι τα σημάδια για την υγεία του δεν είναι ευοίωνα, αποκρύπτωντάς του την αλήθεια άλλοι για να μη στενοχωρηθεί και άλλοι για να "εκμεταλλευτούν" την άγνοιά του σκοπεύοντας να προλάβουν να αποκτήσουν ένα "κομμάτι ψωμί" από τη μεγάλη περιουσία του. Ένα ψέμα μπορεί να δημιουργήσει στους ανθρώπους την αυταπάτη ότι η εξουσία που έχουν θα διαρκέσει παντοτινά. Έτσι λοιπόν, όλοι συμμερίζονται κάποια οργή και αδικία και σαν έτοιμοι από καιρό, περιμένουν ένα ερέθισμα για να ξεσπάσουν τη δυσαρέσκειά τους, εμπλεκόμενοι σε μία αρένα διεκδίκησης και επανασύστασης. Τα προσωπεία πέφτουν και όλα δείχνουν λειψά μπροστά στο άγγιγμα του θανάτου που τελικά φαίνεται να καραδοκεί στη γωνία τον κατά τα άλλα άτρωτο και παντοδύναμο Χάρβεϊ.

Ωστόσο, τα χρήματα, η περιουσία και γενικά η ύλη δε συγκινούν τον Μπρικ. Η ραγισμένη ευαισθησία του καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο χώρο μέσα του, έναν χώρο που γεμίζει με το ποτό και την πλήξη της μοναξιάς. Πέραν αυτών, οι γονείς του, με μια οπτική που οριακά μοιάζει αναίσθητη και εξωπραγματική, κρίνοντας από τα δικά τους βιώματα ή από την αδυναμία τους να αντικρίσουν την αλήθεια κατάματα, περιμένουν να σταθεί άξιος των περιστάσεων και να δείξει κάποια σημάδια ότι μπορεί να οργανώσει τις μελλοντικές επιχειρηματικές απαιτήσεις της οικογένειας. Η κριτική τους για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι αδυσώπητη.

Όλα γκρεμίζονται, οι σχέσεις, η ύλη, η ζωή η ίδια, διότι ο θάνατος δε σκαμπάζει από γήινες υποστάσεις και ανθρώπινες αδυναμίες. O ρυθμός της παράστασης, αργός και σταθερός, βάζει σε τάξη σιγά σιγά τις ψυχικές διακυμάνσεις των ηρώων που όλοι καλούνται σε κάποιον βαθμό να πάρουν αποφάσεις και να συνεχίσουν να κουβαλάνε ή να αποκηρύξουν βάρη που στην πραγματικότητα δεν προέρχονται από τις δικές τους επιθυμίες.