Είδαμε και προτείνουμε: «Η αξία της ζωής» σε σκηνοθεσία Σωτ. Τσαφούλια

Δύο ξαδέρφες με τους συζύγους τους ανταμώνουν μετά από πολύ καιρό. Τα δύο ζευγάρια βρίσκονται σε μια καμπή της ζωής τους, καθώς αμφότερα αντιμετωπίζουν τη δεδομένη στιγμή μια δύσκολη μάχη με την απώλεια. Οι μεν έχουν χάσει την κόρη τους που δολοφονήθηκε άγρια και οι δε προσπαθούν να αποδεχθούν τη συνθήκη του σίγουρου θανάτου του άντρα από καρκίνο ενώ πρόσφατα έχουν χάσει και την αγαπημένη τους γάτα.

Οι μεν ζουν πλουσιοπάροχα, στο αστικό πλαίσιο καλά αμοιβόμενων εργασιών, μένουν σε ένα ευρύχωρο σπίτι και κάθε μέρα προσπαθούν να στέκονται αντάξιοι εμπρός στο θέλημα του Θεού, γιατί η ζωή είναι μεγάλο δώρο και η αξία της είναι ανεκτίμητη. Οι δε ζουν φτωχικά. Έχουν φτιάξει μια σκηνή στην ύπαιθρο, ζουν κοντά στη φύση, αγαπούν τα ζώα και τα φυτά και θεωρούν την ύπαρξη κάποιου ανώτερου πνεύματος ως μια σεβαστή αξίωση, την οποία όμως δεν ασπάζονται.

Ένα τραπέζι, λοιπόν, φέρνει κοντά αυτούς τους τέσσερις διαφορετικούς ανθρώπους. Με διαφορετικά βιώματα, πεποιθήσεις και προσδοκίες, μπλέκουν σε μια συζήτηση με πολυποίκιλο χαρακτήρα. Φιλοσοφική, υπαρξιακή, εσωτερική, κοινωνική, κάθε υπόσταση της συζήτησης τους φέρνει αντιμέτωπους με τη δική τους πραγματικότητα. Οι μεν προβάλλουν τον Θεό ως μια ανώτερη ύπαρξη που δεν επιδέχεται αμφιβολίας, οι δε νιώθουν έως και σύγχυση στην επιβολή αυτών των ιδεών, όσο ανοιχτοί και αν είναι προς συζήτηση. Το διακύβευμα που τίθεται επί τάπητος είναι τεράστιο.

Το μοίρασμα και η μοναξιά, ο έρωτας και ο χωρισμός, η ζωή και η απώλεια, η ασθένεια και η ζωντάνια, όλα πλέκουν το κουβάρι του ταξιδιού που ονομάζεται ζωή και έχει μόνο έναν αντίπαλο, τον θάνατο. Ή μήπως τελικά ο θάνατος είναι ένας σύμμαχος που οδηγεί τα όντα σε επόμενο στάδιο; Ή μήπως λειτουργεί απελευθερωτικά και επιστρέφει τους πάντες στα αστέρια και στο απόλυτο κενό; Και η απώλεια τι είναι στο τέλος, ένα μάθημα, ένα πάθημα, μια αβάσταχτη κατεδάφιση ή η μετουσίωση της ζωής σε ευγνωμοσύνη; Κανείς δεν ξέρει ακριβώς. Ούτε οι τέσσερις πρωταγωνιστές ξέρουν.

Μέσα όμως από τις μεταξύ τους διαμάχες, τις προσωπικές τους μάχες, τους αποχωρισμός και τα προβλήματα, η κοφτερή ματιά της ανθρώπινης ύπαρξης ενσαρκώνεται με ευαισθησία, δημιουργικό πλούτο και αξιοπρέπεια. Ο κλονισμός των αντιλήψεων στο πλαίσιο του νοιαξίματος και της εποικοδομητικής συζήτησης, αποδεικνύει ότι όταν ο άνθρωπος θέλει, μπορεί να συνυπάρξει με στροφή και αλληλεγγύη, μα κυρίως μπορεί να ζήσει και να πεθάνει όπως αξιώνει η ελεύθερη ψυχή του.

Όλες οι πληροφορίες για την παράσταση βρίσκονται εδώ.