Είδαμε: "Κωλόκαιρος" του Α. Τσιοτσιόπουλου σε σκηνοθεσία Γ. Παλούμπη / Θολό τοπίο

Σε ένα απομεινάρι της νύχτας, σε ένα κέντρο διασκέδασης στην Ελευσίνα του σήμερα, ξετυλίγεται το νέο έργο του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου, με πρωταγωνιστές “απομεινάρια” -με την έννοια του περιθωρίου- ανθρώπων. Με αφορμή την κηδεία της μάνας του ο Σοφοκλής, επί μια πενταετία εξαφανισμένος, επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος (στην κυριολεξία, όπως θα αποδειχθεί στη συνέχεια), ένα μπαρ, που τα ηνία του τώρα έχει ο αδερφός του. Η επανεμφάνισή του, ωστόσο, είναι πια ολότελα διαφορετική: μια κομψή, μεσήλικη κυρία, που δεν την αναγνωρίζει κανείς, ή ακόμα και όταν την αναγνωρίζει δύσκολα πείθει ότι δεν αστειεύεται απλώς (επανα)διεκδικεί ό,τι του/της "ανήκει". Με την αποδοχή -ή μη- της διαφορετικότητας, λοιπόν, εξελίσσονται οι εναρκτήριες σκηνές, αλλά σύντομα αυτό το ζήτημα καθίσταται δευτερεύον, μια “ορθή”, αρρενωπή αμφίεση είναι αρκετή για το θέσει στο περιθώριο. Η άφιξη του έτερου αδερφού θα βγάλει στην επιφάνεια πληθώρα συγκαλυμμένων θεμάτων, με πυρήνα εκείνο, που, αν και άρρητη ερώτηση, όλοι τελικά γνωρίζουν την απάντησή της και ας είναι ιδωμένη από διαφορετική σκοπιά: ποιος πυρπόλησε εκείνο το βράδυ, πριν από 30 χρόνια, την οικογενειακή επιχείρηση με τα υφάσματα, γεγονός που έμελλε να στιγματίσει την ζωή τους; Με αφετηρία την αναμόχλευση αυτού του γεγονότος ξεπηδούν και άλλα, πολλά άλλα, πιο εντυπωσιακά, λιγότερο εντυπωσιακά, που έρχονται και παρέρχονται, κάποια μένουν μετέωρα, δυσκολευόμαστε, είναι η αλήθεια, να εντοπίσουμε το κέντρο βάρους. Προς τη μέση φαίνεται να δημιουργείται αδράνεια, οι ρυθμοί να χαλαρώνουν, επανέρχονται, ωστόσο, όσο εξελίσσεται το β’ μέρος. Όλα αυτά παρουσιάζονται με μπόλικες βρισιές, ένταση, σε κάποιες στιγμές σε εξάρσεις κωμικές, για να καταλήξουμε σε μια εκδοχή η οποία μπορεί να ταυτιστεί με τη συγκίνηση και το happy end. Ο Γιώργος Παλούμπης συνέθεσε με ευστοχία τον ρεαλιστικό κόσμο του περιθωρίου και τους χαρακτήρες του, σε αυτό συμβάλλει και το αληθοφανές σκηνικό - παρακμιακό σκυλάδικο της Νατάσσας Παπαστεργίου. Οι ερμηνείες (Θάνος Αλεξίου, Βασιλική Διαλυνά, Στέλιος Δημόπουλος, Στάθης Σταμουλακάτος, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος) απεδείχθησαν -προφανώς- αντάξιες των σκηνοθετικών προσδοκιών αλλά και του συγγραφέα, που εν προκειμένω συμπρωταγωνιστεί. Αναμενόμενα στεκόμαστε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον Στάθη Σταμουλακάτο, καθώς ο ρόλος του είναι κόντρα στο brutal που τον έχουμε συνηθίσει, ωστόσο, δεν μας παρέσυρε, παρά το αβανταδόρικο της ιδιαιτερότητας.

Σύνολο: Μια παράσταση που “αγωνιά” να ενταχθεί στη νέα θεατρική διαμορφούμενη τάση των γρήγορων ρυθμών, της έντασης, του ωμού ρεαλισμού, των ακραίων καταστάσεων, της απουσίας κάθε ωραιοποίησης. Τα επιμέρους αυτά συστατικά την καθιστούν ανοιχτή στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα το πιο νεανικό και αυτό από μόνο του είναι επίτευγμα υπολογίσιμο.   

Ταυτότητα παράστασης - πληροφορίες: https://www.debop.gr/events/kolokairos-tou-adoni-tsiotsiopoulou

Εισιτήρια: https://www.viva.gr/tickets/theater/kolokairos/