Είδαμε τα «Μαγικά βουνά» από τους Elephas tiliensis

Ο Γιώργος Κοτζιούλας στην περίοδο της Εθνικής Αντίστασης ιδρύει τη Λαϊκή Σκηνή, η οποία περιοδεύει στα βουνά της Ηπείρου και δίνει παραστάσεις. Μέσα στα σκληρά χρόνια του πολέμου μια θεατρική ομάδα αποτελεί μια αχτίδα ελπίδας για τις καλύτερες μέρες. Μια ομάδα από απλούς ανθρώπους, μικρότερης και μεγαλύτερης ηλικίας, που όλοι μαζί διατηρούν την ανάγκη για παιχνίδι, για ζωή. Καθολη τη διάρκεια της παράστασης εκτός από τις περιπέτειες των ηθοποιών της Λαϊκής Σκηνής, υπάρχουν εμβόλιμες αφηγήσεις από την ιστορία εκείνης της εποχής. Το ρετσινόλαδο, οι ανακρίσεις, οι εισβολές των Γερμανών σε σπίτια ανταρτών, τα καμμένα χωριά είναι μόνο μερικά από όσα μας θυμίζουν οι ηθοποιοί. 

Οι πέντε ηθοποιοί καταθέτουν ολοκληρωμένες στο σύνολό τους ερμηνείες παρά την πολλαπλότητα των ρόλων που καλούνται να παίξουν. Ακόμη και το ιδίωμα που μιμούνται δεν ξενίζει γιατί έχει γίνει βίωμα των ηθοποιών. Πρόκειται για έναν δεμένο θίασο, η χημεία του οποίου αποτυπώνεται στη διάρκεια της παράστασης. Ευφυές το σκηνικό, η φωτογραφία του δάσους στο φόντο μας μεταφέρει στα βουνά της Ηπείρου και το ταξίδι της θεατρικής ομάδας της Λαϊκής Σκηνής.

Μέσα από αφηγήσεις του ίδιου του Κοτζιούλα αλλά και την παράθεση των γεγονότων της εποχής οι Elephas tiliensis παραδίδουν στο κοινό μια ολοκληρωμένη παράσταση για τους άγνωστες ήρωες της εποχής εκείνης. Στη σκηνή ζωντανεύουν οι κακουχίες, τα βάσανα μα κι η χαρά του παιχνιδιού. Γιατί το θέατρο ας μην ξεχνάμε είναι πράξη αντίστασης. Παράσταση πέρα από τα συνηθισμένα με λόγο ύπαρξης στις αθηναϊκές σκηνές. Τα μαγικά βουνά είναι όντως μαγικά, γιατί είναι ανθρώπινα.

Όλες οι πληροφορίες για την παράσταση βρίσκονται εδώ.

Φωτογραφίες: ©Patroklos_Skafidas