Είδαμε την «Κερένια Κούκλα» στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής

Η «Κερένια Κούκλα» είναι μια πικρή ιστορία για την εφήμερη ευτυχία, το τόλμημα του έρωτα και το απροσδόκητο του θανάτου.

Ο γοητευτικός Νίκος παντρεύεται την αγαπημένη του Βεργινία, μα η χαρά τους δεν κρατά για πολύ. Όταν η υγεία της ασθενικής Βεργινίας κλονίζεται, εκείνη ανήμπορη ζητά από τον άντρα της να φέρουν μια κοπέλα στο σπίτι για να βοηθά στο νοικοκυριό και να τη φροντίζει. Η νεαρή και όμορφη Λιόλια που έρχεται ως ψυχοκόρη γοητεύει το Νίκο, ενώ κι εκείνη φαίνεται να είναι κρυφά ερωτευμένη μαζί του. Το ρομαντικό τους ειδύλλιο θα προκαλέσει τον πρόωρο θάνατο της Βεργινίας και τις αντιδράσεις του  κοινωνικού περίγυρου. Το φάντασμα της νεκρής συζύγου θα τους στοιχειώσει μέχρι ο θάνατος να έρθει ξανά ως λυτρωτής των επίγειων αμαρτιών, με πιο θανάσιμη τον απαγορευμένο -για την εποχή- έρωτά τους.

Ο Σίμος Κακάλας φτιάχνει επί σκηνής ένα σκοτεινό παραμύθι, κρατώντας τη ρομαντική υπόσταση του κειμένου  -χαρακτηριστικό δείγμα οι στιγμές Νίκου-Λιόλιας στους αγρούς, όπου επισφραγίζεται ο έρωτάς τους, μέσα σε ένα πέπλο από ανθισμένες παπαρούνες- και υποδεικνύοντας με καυστικό χιούμορ τις κοινωνικές απαγορεύσεις της άκρως συντηρητικής εποχής του έργου (1900) μέσα από τις απολαυστικές παρουσίες και συμπεριφορές των «κυριών της αυλής». Η μουσική του Τάσου Ρωσόπουλου πατάει άρτια πάνω στο λογοτεχνικό λόγο του Χρηστομάνου, μετατρέποντας το έργο σε ένα λυρικό τραγούδι που γεμίζει την καρδιά συναισθήματα και το μυαλό με εικόνες, ενώ τα κοστούμια της Κλαίρ Μπρέισγουελ ταξιδεύουν το θεατή στη βικτωριανή εποχή.  Η ερμηνεία της Θεοδώρας Μπάκα στο ρόλο της Βεργινίας είναι συγκινητική με την εκφραστικότητα του προσώπου της να αποδίδει μοναδικά την καταβεβλημένη από την αρρώστια ηρωίδα της. Ξεχωριστή, επίσης, είναι η παρουσία του Αρκάδιου Ρακόπουλου στο ρόλο του Κων/νου Χρηστομάνου. Η μορφή του μοιάζει ανώτερη, διαφορετική, αψεγάδιαστη και μοναχική. Ο συγγραφέας παίρνει θέση αφηγήτη, παντογνώστης και παντοδύναμος, άλλοτε συμμετέχει ενεργά στην ιστορία δίνοντας το ρυθμό των εξελίξεων και άλλοτε αποστασιοποιείται, παρατηρεί τους ήρωες και σαν στοργικός πατέρας συμπάσχει μαζί τους. 

Στο σύνολό της, η παράσταση αποτελεί μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεατρική επιλογή. Πρόκειται για ένα ανέβασμα που φέρνει στο σήμερα μια άλλη πραγματικότητα και αναδεικνύει το μεγαλείο της φιλοσοφίας και των ριζοσπαστικών για την εποχή του ιδεών του Χρηστομάνου.