Είδαμε την παράσταση «Η Αγριόπαπια» στο θέατρο Πορεία

Η παράσταση αρχίζει με ένα δείπνο, όπου ο επιχειρηματίας Βέρλε γιορτάζει την επιστροφή του γιου του, Γκραίγκερς. Προσκεκλημένοι είναι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες καθώς και ο φτωχός φωτογράφος και παιδικός φίλος του Γκραίγκερς, Γιάλμαρ. Οι δύο φίλοι ξανανταμώνουν έπειτα από αρκετά χρόνια και αρχίζουν να μιλούν. Ο Γκραίγκερς μαθαίνει για την καθοριστική επίδραση του πατέρα του στην ευμάρεια του φίλου του. Παράλληλα, θυμάται πως ο πατέρας του κατέστρεψε τον πατέρα του Γιάλμαρ. Ο προβολέας θα εστιάσει επάνω στον αγώνα του Γκραίγκερς για την αλήθεια, όταν ο τελευταίος αποφασίζει να πειραματαστεί και να εφαρμόσει τη φιλοσοφία του. Σε έναν κόσμο θεμελιωμένο στο ψέμα, ποιες θα είναι οι συνέπειες;

Καταρχάς, θα διαδραματιστεί μία σύγκρουση. Από τη μία το ιδεώδες της αλήθειας, όπως εκπροσωπείται από τον Γκραίγκερς και από την άλλη η άποψη, που εκπροσωπείται από  τον γιατρό Ρέλινγκ, ότι το ζωτικό ψεύδος είναι η θεραπεία για πάσα νόσο και η πηγή της ευτυχίας. Αλήθεια, ποιος αντέχει να δει τον εαυτό του στον καθρέφτη;

Οι ερμηνείες αποδίδουν εύστοχα τους χαρακτήρες και τις συγκρούσεις που τους βασανίζουν. Τα σκηνικά σε ασπρόμαυρη μίνιμαλ αισθητική, μια γιγαντοοθόνη, videowall με δάση ελάτων από τον Βορρά, και οι παρακείμενοι χώροι, το κοτέτσι και ο η σοφίτα.

Ερωτήματα που ανακινούνται: έχουμε δικαίωμα να γκρεμίσουμε τους μύθους των άλλων; Με ποιες προϋποθέσεις; Τι θα λέγαμε, εάν έπρεπε να αγωνιστούμε για την ανάδειξη της δικής μας αλήθειας;

Στο εδώ και στο τώρα: Σε μία πατρίδα όπου, από αβίαστα έως και αδίστακτα, μπορεί να επιτιθέμεθα σε ό,τι μας ξεβολεύει. Σε έναν τόπο, όπου η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τρέφεται από ζωτικά της ψεύδη - ιδεολογικά, εθνικά, ιστορικά - πόσο επίκαιρο μπορεί να είναι το φιλοσοφικό ερώτημα της "Αλήθειας";

Ποιος σεβάστηκε την ενδεκάτη εντολή; Αυτή. Που είναι ολοκάθαρο γυαλί και κοφτερό μαχαίρι.