Είδαμε την παράσταση «Η Κασέτα» στο θέατρο Σταθμός

«Η Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη ειναι ένα από τα σημαντικότερα  νεοελληνικά κείμενα καθώς περιγράφει με γλαφυρότητα μία ολόκληρη εποχή.

Αυτόν τον καιρό μπορείτε να παρακολουθήσετε την παράσταση «Η Κασέτα» στο θέατρο Σταθμός, σε σκηνοθεσία Μανού Καρατζογιάννη, με έναν θίασο που ζωντανεύει αυτό το υπέροχο κείμενο και φέρνει μπροστά στα μάτια των θεατών όλα τα συναισθήματα, τις μυρωδιές, και τις εικόνες της εποχής. 

Από την αρχή, βουτάμε την καθημερινότητα μίας εκτεταμένης οικογένειας που προσπαθεί να ζήσει. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα τους.

Ο  κεντρικός χαρακτήρας, ο Παύλος, προσπαθεί να ξεφύγει από μία καθημερινότητα που τον πνίγει με το να γράφει κασέτες με την φωνή του απευθυνόμενος σε έναν -όχι και τόσο-φανταστικό του φίλο. Χάρη στην υποκριτική δεινότητα του Μανού Καρατζογιάννη βλέπουμε την εξέλιξη αυτού του χαρακτήρα που εγείρει την συμπάθεια και την κατανόησή μας μέχρι το τέλος. 

Όμως όλοι χαρακτήρες είναι γραμμένοι με τόση μαεστρία που φαίνεται να είναι εξίσου σημαντικοί στη διάρκεια του έργου. 

Η Σμαραγδα Σμυρναιου ερμηνευει συγκλονιστικά την Μαρίτσα. Μια γυναίκα που καταφέρνει να επιβιώνει και να προσφέρει στους γύρω της με όποιον τρόπο μπορεί. Είναι η μάνα, η θεία, η αδελφή που όλοι θα ήθελαν να έχουν. Έχοντας περάσει μία ζωή όπου έβαζε πάντα τους άλλους μπροστά καταφέρνει σε μεγάλη ηλικία να κάνει ένα όνειρό της πραγματικότητα κάνοντας μια καινούργια αρχή, και γεμίζοντας με ελπίδα τους θεατές.

Μία ξεχωριστή νότα φέρνει στο έργο ο χαρακτήρας της Καίτης. Η Ερμίνα Κυριαζή καταφέρνει να δικαιώσει την Καίτη δίνοντας της,με την αφοπλιστική ερμηνεία της, τον χώρο να πρωταγωνιστήσει και εκείνη. Η Καίτη μέσα από τον υπέροχα γραμμένο και υπέροχα παιγμένο μονολογο της, μιλά βαθιά στις καρδιές του κόσμου και διαλύει οποιαδήποτε αρχική εικόνα έχει κάποιος για εκείνη.

Από την άλλη πλευρά ο Σπύρος, ο σύντροφός της Καίτης και φίλος του Παύλου, είναι ένας λαϊκός τύπος που προσπαθεί να μικρύνει τους άλλους -και κυρίως την Καίτη- επειδή νιώθει ο ίδιος πολύ μικρός. Ο Γιώργος Δεπάστας, με την πειστική ερμηνεία του, καταφέρνει να κάνει τον Σπύρο συμπαθή αρχικά, αλλά έπειτα να τον ξεγυμνώσει όπως χρειάζεται.

Ένα από τα πιο τραγικά κομμάτια της ιστορίας έχει πρωταγωνιστές τον Γιωργάκη τον μικρό αδερφό του Παύλου και τον μπάρμπα-Τάσο τον πατέρα τους. Ο Γιάννης Τσουμαρακης ως Γιωργάκης φέρνει με απόλυτη επιτυχία στη σκηνή την ενέργεια,την αφέλεια,το πάθος της νεότητας. Ταυτόχρονα, ο Γιώργος Ζιοβας κουβαλώντας την υποκριτική του πείρα δίνει στον συντηρητικό μπάρμπα Τάσο μια υποβόσκουσα γλυκά που κάνει τη σκηνή με  τον χαμηλών τόνων θρήνο του ακόμα πιο δυνατή.

Στη συνέχεια, έχουμε την Βαγγελιώ, αδελφή της Μαρίτσας και την κόρη της Κατερίνα. Η Βάσω Καμάρατου αποδίδει το ρόλο της Βαγγελιώς με ηρεμία και ένα υποκριτικό ύφος που σε ταξιδεύει με έναν όμορφο τρόπο στην εποχή που έζησαν οι χαρακτήρες. Από την άλλη, η ταλαντούχα Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη ως η γυναίκα που άλλαξε με το έτσι θέλω την πορεία της ζωής του Παύλου. Η Κατερίνα ξεκινάει με μία νευρικότητα η οποία καταλήγει σε νεύρωση μέχρι το τέλος του έργου, αλλά σε όλην αυτήν την πορεία βλέπουμε την βαθιά της αγάπη/εμμονή  για τον Παύλο. 

«Η Κασέτα» στο θέατρο Σταθμός είναι μια παράσταση που αξίζει να δείτε για το χθες που κουβαλάει, αλλά και για τη συνομιλία της με το σήμερα και το αύριο. 

Περισσότερες λεπτομέρειες για την παράσταση εδώ.

Φωτογραφίες παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή