Είδαμε την παράσταση Κόσμοι από Γάλα

Σε έναν παραστατικό χώρο, ο οποίος δομείται γύρω από τον μυστικό δείπνο, θα αναρωτηθείς. Θα θυμηθείς.

Καταρχάς η κοινωνία του κρασιού που δημιουργούν οι καλλιτέχνες, μας προκάλεσε να θυμηθούμε ότι - στη χώρα μας τουλάχιστον – η πρώτη επαφή του ανθρώπου με την μαυροδάφνη γίνεται σε βρεφική ηλικία, κατά τη βάπτιση. Τότε που η μαυροδάφνη μπορεί και να σου φάνηκε πικρή... αλλά που να θυμηθείς τώρα.

Στον προθάλαμο, λοιπόν, της παραστατικής δράσης «Κόσμοι από γάλα», συζητούσαμε για το κρασί της. Η προσφορά του «Πρόσφορου» συμπλήρωσε τα στοιχεία του δραματουργικού καμβά και κατέστησε τους θεατές κοινωνούς, σε μία εικαστική σύνθεση εν δράση. Τα κείμενα των Οκτάβιο Πας, Ροντρίγκο Γκαρσία και της Ανν Σέξτον, «συντίθενται» εκ νέου.

Πρόκειται για μια πειραματική  σύνθεση με πολύ δυνατές ερμηνείες, που εστιάζει σε θέματα όπως η αυτοκαταστροφή, τα αιώνια ζητήματα του θεού, της προδοσίας, της αγάπης και της αναζήτησης μιας βιώσιμης ευτυχίας.

Σε έναν κόσμο όπου θέλουμε να καταπνίξουμε οποιαδήποτε αυθόρμητη εκδήλωση συναισθημάτων και όπου σχεδιάζουμε το μανιφέστο της αιώνιας λήθης, τη κραυγή των ανθρώπων στον κόσμο. Όμως. Μήπως εάν εκλείψουμε – ή εάν εκλείψουν τα τεχνάσματα μας - η φύση θα καταφέρει να επιβιώσει καλύτερα;

Απαλλαγμένη και ελεύθερη..