Είδαμε το «Φαρμακονήσι ή Το δίκαιο του νερού» στο Φεστιβάλ Αθηνών

Με ακροβατικές κινήσεις ανάμεσα σε αναπαραστάσεις συνεντεύξεων (από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές κατά το δυνατό) και μυθοπλασία, σε τοποθετήσεις ειδικών και απόλυτο ρεαλισμό, σε χιούμορ και κοινωνική προσέγγιση, η παράσταση υπηρέτησε απόλυτα το σκοπό της θεατρικής πράξης: να φύγεις από το θέατρο βαθιά προβληματισμένος-η.

Το προσφυγικό ζήτημα, ένα καυτό θέμα επί δεκαετίες στην Ελλάδα, σε μια χώρα που από τη μια δε σταματά να παράγει μεταναστευτικά ρεύματα στο εσωτερικό της κι από την άλλη αντιπαλεύει με απάνθρωπα μέσα στις περισσότερες περιπτώσεις το σύγχρονο κύμα προσφύγων που δέχεται καθημερινά, με αφορμή την υπόθεση του Φαρμακονησίου πριν ενάμιση χρόνο, τίθεται επί τάπητος. Οι απαλλαγές από τις ευθύνες των λιμενικών -που δεν μπορούν να επανέλθουν-, η ποινικοποίηση του κινήματος αλληλεγγύης, οι τακτικές επαναπροώθησης, σε μια χώρα που στα νησιά της αυτή τη στιγμή κυριαρχεί η ανθρωπιστική κρίση, από ανθρώπους που καταφτάνουν καθημερινά και ξεβράζονται στις ακτές της.

Ας ξεχάσουμε για μια στιγμή τους εαυτούς μας κι ας ψάξουμε να βρούμε τι διώχνει έναν άνθρωπο από την εστία του, τι συμβαίνει σε παρακείμενες γωνιές του πλανήτη, πως συμβάλλει η χώρα σε αυτό, ποιες πολιτικές έχει επιλέξει η Ευρώπη να ακολουθούνται για το προσφυγικό ζήτημα;

Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας ατομικά και συλλογικά για έναν κόσμο που κανένας άνθρωπος δεν είναι -ούτε θα έπρεπε να θεωρείται- λαθραίος και που ενώ είναι ένα απέραντο χωράφι που όλοι χωράμε οπουδήποτε, εμείς συνεχίζουμε να υψώνουμε σύνορα, σίδερα, κάγκελα και φράχτες ανάμεσά μας. Στο βάθος «όποια κι αν είναι η ερώτηση, ο άνθρωπος είναι η απάντηση».