Είδαμε το «Γύρισε Πίσω» στο Vault | Μια παράσταση για ένα δυστοπικό μέλλον

Δεν είναι λίγες οι φορές που η τέχνη «βλέπει» το μέλλον. Το «Γύρισε Πίσω» μπορεί να μοιάζει με μαύρη κωμωδία, αλλά κατά βάθος είναι ένα θεατρικό «καμπανάκι» -για όσα μπορεί να συμβούν ή ήδη συμβαίνουν- και «χτυπάει» στη σκηνή του Vault Theatre Plus.

Δύο γυναίκες σε μια Αθήνα του μέλλοντος, η Έλσα και η Ρόζα, προσπαθούν να προσαρμοστούν αλλά μάλλον να επιβιώσουν, σε ένα εντελώς καινούργιο και άγνωστο περιβάλλον που σε τίποτα δεν θυμίζει την ζωή όπως την ξέρουμε μέχρι σήμερα.

Καθηλωμένες σε δυο παράξενες, κλειστοφοβικές κατασκευές (δυο κινέζικες δυστοπικές ατομικές σάουνες. Φοβερό σαν σκηνικό εύρημα!), «έχοντας γίνει ένα» με τις πολυθρόνες τους, οι δύο αδερφές σχολιάζουν την παράδοξη καθημερινότητά τους. Η μία -πιο ανήσυχη κι επανάστατρια- επιμένει να σκέφτεται μια πιθανή φυγή, η άλλη -φύσει αισιόδοξη- φαίνεται πιο προσαρμοσμένη.

Δεν έχουν ούτε νερό να πιουν, δεν μπορούν να βγουν έξω αυθόρμητα, δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πέρα από το να κάθονται. Θεωρητικά έχουν διάφορες «ευκαιρίες», στην πράξη όμως, μόνο όσα τους επιτρέπονται και τα περισσότερα σε μορφή εικονικής πραγματικότητας.

Ακόμα και η σκέψη ως διέξοδο, μπορεί να είναι μια ενοχλητική διαδικασία, ενώ δεν συζητάμε καν για οποιαδήποτε ανθρώπινη σωματική δραστηριότητα, ούτε καν το περπάτημα!

Ένα τέτοιο μέλλον μοιάζει σουρεαλιστικό, μακρινό και λίγο...«έλα-μωρέ-τώρα-που-θα-συμβούν-αυτά!». Κι όμως, μετά τον κορωνοϊό που επηρέασε πάρα πολύ το θέατρο -τόσο με το κλείσιμο των θεατρικών σκηνών όσο και ως υλικό για θεματολογία- τα σενάρια αυτά, ως ένα σημείο τα ζήσαμε.

Στο έργο, η εμφάνιση ενός γραβατωμένου... φουστανελοφόρου θα περιπλέξει τα πράγματα. Σαν άλλο «1984», το αληθινό είναι φανταστικό και τούμπαλιν, ανάλογα με τις διαθέσεις της εκάστοτε εξουσίας. 

Η τελική απόφαση και στάση των δύο αδερφών είναι συγκινητική. Μπορούμε να κάνουμε το βήμα ή «καλά είναι εδώ»;

Και όπως λενε και οι δύο αδερφές:

- Όλα γίνονται για κάποιο λόγο
- Και αν ο λόγος είναι μαλακισμένος;

Δυνατό το κείμενο της Χριστίνας Σαμπανίκου ενώ η ίδια μαζί με την «αδελφή» της Κική Μαυρίδου αποτελούν εγγύηση! «Δεμένες» σκηνικά -άλλωστε γνωρίζονται καλά και ως συνεργάτιδες- θα σας προβληματίσουν, αλλά και θα σας κάνουν να γελάσετε με τις έξυπνες ατάκες τους. Μαζί τους, καθοριστικός για την πλοκή του έργου, ο Παναγιώτης Δελαβίνιας που τις «ελέγχει» μαεστρικά! Φυσικά, έχει βάλει το σκηνοθετικό της χέρι η Βίκυ Αδάμου!

Μια παράσταση για ένα δυστοπικό μέλλον που πρέπει να προλάβουμε ώστε να μην πραγματοποιηθεί ποτέ! Μακάρι και αυτό το έργο, να αποτελέσει «τροφή για σκέψη» για όλες και όλους μας. 

Ταυτότητα Παράστασης 

Κείμενο: Χριστίνα Σαμπανίκου
Σκηνοθεσία: Βίκυ Αδάμου
Σκηνικά- Κοστούμια: Lazy Boy*
Sound Design: Σταύρος Γιαννουλάδης
Φωτισμοί/Φωτογραφίες: Xριστίνα Φυλακτοπούλου
Σχεδιασμός Aφίσας: Σπύρος Κοντογιώργης
Eπικοινωνία /Προώθηση παράστασης: Nταίζη Λεμπέση
Παραγωγή: Vault Theatre Plus και Life After Death Theatre Company

Ερμηνεύουν:
Έλσα: Κική Μαυρίδου
Ρόζα: Χριστίνα Σαμπανίκου
Επισκέπτης: Παναγιώτης Δελαβίνιας

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο 18:15 | Kυριακή 21:15

Aπό 16 Μαρτίου έως 28 Απριλίου

Πληροφορίες – κρατήσεις: 2130356472 και εδώ