Είδαμε το "Μια Φανταστική Γυναίκα" του Σεμπαστιάν Λέλιο

Η Μαρίνα είναι μια γυναίκα, φαινομενικά, σαν όλες τις άλλες. Δουλεύει σερβιτόρα και το βράδυ τραγουδά σε κλαμπ για να βγάλει τα έξοδά της. Έχει έναν δεσμό με έναν άντρα. Είναι όμως τρανς. Όταν ένα βράδυ ο σύντροφός της θα πεθάνει ξαφνικά από ανεύρυσμα, εκείνη καλείται να αντιμετωπίσει την απώλειά του. Και μαζί και το οικογενειακό του περιβάλλον.

Γεμάτη αποφασιστικότητα όχι όμως θράσος, διεκδικητική μα όχι εμμονική η ηρωίδα προσπαθεί να ζήσει όπως εκείνη θέλει. Στην κοινωνία του Σαντιάγο, όμως, τα πράγματα εξακολουθούν να είναι σκληρά. Πολλές φορές θα κληθεί να αντιμετωπίσει το τείχος που οι άλλοι χτίζουν απέναντί της. Πάντα όμως με μια έμφυτη ευγένεια.

Η Ντανιέλα Βέγκα στον πρωταγωνιστικό ρόλο καταφέρνει να κερδίσει το θεατή από το πρώτο κιόλας λεπτό. Αποκάλυψη στο ρόλο – σε αφήνει άφωνο με την αλήθεια που καταθέτει μέσα από τη μεγάλη οθόνη. Ίσως να «φταίει» το γεγονός ότι είναι κι η ίδια τρανσέξουαλ άτομο. Κι όμως δεν το εκμεταλλεύεται ούτε η ίδια ούτε ο σκηνοθέτης. Αντιθέτως, χρησιμοποιεί τις εμπειρίες της για να χτίσει μια ηρωίδα βαθιά ανθρώπινη.

Μια ταινία για τον αγώνα για αποδοχή. Οποιασδήποτε μορφής.