Είδαμε τον «Ιούλιο Καίσαρα» στο Φεστιβάλ Αθηνών

Πιστός στην άποψη του πως το θέατρο είναι ελευθερία και χαρά και όχι μάθημα, ο Λιθουανός σκηνοθέτης Τζέζαρις Γκραουζίνις στήνει την κλασική πολιτική τραγωδία «Ιούλιος Καίσαρας» του Σαίξπηρ, ως μια μαύρη κωμωδία, επίκαιρη όσο ποτέ, δημιουργώντας έναν κυνικό κόσμο μέσα από τον οποίο τονίζεται η ματαιότητα των πραγμάτων. Σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει έντονα την ταινία Καζίνο του Σκορτσέζε, πάθη, συνωμοσίες, ίντριγκες και ιδεοληψίες βγαίνουν στην επιφάνεια. Σύγχρονοι ήρωες με ηδυπαθές περπάτημα και τσιγάρο στο στόμα μηχανορραφούν, απατούν, δολοφονούν και αφανίζουν κάθε ηθική στο όνομα της «δημοκρατίας». Σκηνικό λιτό, ηθοποιοί που έχουν μπει στο πετσί του ρόλου και μουσική που τονίζει την υπάρχουσα ατμόσφαιρα. Και κάπου εκεί γίνεται η ανατροπή και το θέατρο μπαίνει στο θέατρο και αντιλαμβανόμαστε πως όλα είναι μια πλάνη, μια αυταπάτη, μια θεατρική ανά-παράσταση. Πως «ζούμε στον αιώνα της ντροπής» και ως αδηφάγα ανθρώπινα όντα, καταβροχθίζουμε ο ένας τον άλλον, έως ότου έρθει «το τέλος, ως γλυκός λυτρωμός».