Είδαμε τον Παύλο Παυλίδη solo στο ΚΠΙΣΝ

Στην πρωτόγνωρη, άβολη και ιδιαίτερη συνθήκη που ζούμε τους τελευταίους μήνες ένα πράγμα είναι σίγουρο: μας λείπουν πολύ τα ζωντανά θεάματα, οι συναυλίες, το θέατρο, ο χορός. Δεν γίνεται να ακούς μουσική και να μην αναζητάς να δεις τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη/την αγαπημένη σου καλλιτέχνιδα ζωντανά!

Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος οργανώνει και παρουσιάζει μια σειρά συναυλιών, αγαπημένων καλλιτεχνών, οι οποίες προβάλλονται σε live streaming, μιας και οτιδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή δεν είναι εφικτό.

Κατηφορίσαμε στο πάρκο του Ιδρύματος λοιπόν, σκεπτόμενοι δύο πράγματα: αφενός ότι πάμε να παρακολουθήσουμε κάτι το οποίο δεν έχουμε βιώσει ξανά σε τέτοια μορφή και αφετέρου ότι μέσα στην όλη ατυχία μας είμαστε τυχεροί που θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε, σε προσωπικό επίπεδο, τον Παύλο Παυλίδη ζωντανά - έστω κι έτσι.

Από την τελευταία συναυλία έχουν περάσει κοντά τέσσερις μήνες, οπότε η αναμονή και η χαρά είναι τεράστιες. Κάμερες, σκηνοθέτες, ηχολήπτης, φωτιστής, φωτογράφος, φροντιστές (ναι υπάρχουν πολλά άτομα πίσω από τα φώτα που εργάζονται για τον πολιτισμό) όλοι στη θέση τους για να ξεκινήσει η solo συναυλία του Παύλου!

Δίνεται το σήμα και ξεκινάει με την αφιέρωση της ιδιαίτερης αυτής συναυλίας σε όλους τους ανθρώπους του πολιτισμού, σε οποιαδήποτε θέση κι αν εργάζονται, και με την ευχή να βρεθούμε σύντομα ξανά όλοι μαζί! Κι έτσι απλά, από την πρώτη νότα, ο Παύλος δημιουργεί μια γλυκιά, ήρεμη, μελωδική ατμόσφαιρα, αισθάνομαι να ξεχνάω όσα μέχρι πριν μου φαίνονται περίεργα και σιγοτραγουδάω μαζί του... Ούτε η βροχή κατάφερε να αλλοιώσει αυτήν την μυσταγωγική κατάσταση που ζούσαμε, όσο εκείνος συνέχιζε να μας ταξιδεύει με την κιθάρα του... Προσπερνώντας τα καιρικά φαινόμενα, ακούγοντας ξανά από κοντά τα τραγούδια που αγαπάμε και με τη μόνιμη επωδό ότι του λείπει το ζωντανό κοινό, απολαύσαμε μια ώρα με τον αγαπημένο Παύλο!

Ευχή μου οι χιλιάδες συντονισμένοι στις οθόνες να ένιωσαν το μαγικό άγγιγμα του Παύλου Παυλίδη έστω κι έτσι και να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να ανοίξουμε υπολογιστή για να δούμε συναυλία. Ευχή μου οι άνθρωποι του πολιτισμού να έχουν την προσοχή και τη φροντίδα που τους αρμόζει, για να μπορούμε όλοι εμείς να ταξιδεύουμε και να ακουμπάμε πάνω τους.

Μακάρι το επόμενο ραντεβού μας να είναι έξω από κάθε λογής «κουτιά»!

Φωτογραφίες: Πηνελόπη Γερασίμου