Film Jacket 35 - The PR Foundation

Οι Film Jacket 35 από την στιγμή που ξεκίνησαν να δημιουργούν και να ηχογραφούν υλικό για κατανάλωση, προσπαθούν να εκφράζουν την δικιά τους άποψη για το πως αντιλαμβάνονται αλλά και ανταποκρίνονται στα διάφορα ερεθίσματα και τη διάθεση που τους προκαλεί η πόλη στην οποία ζουν και δραστηριοποιούνται, η Αθήνα. Αποτελούνται από τον Δημήτρη στην κιθάρα, τον Γιάννη (Nerrves, ex-Vancouver) στα τύμπανα και την Δήμητρα (Maladie) στο μπάσο, ενώ ταυτόχρονα προτιμούν να τραγουδούν και οι τρεις.

Κατάφεραν γρήγορα να εντοπίσουν κοινή αισθητική στη μουσική με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν έναν συγκεκριμένο ήχο και παλμό στα κομμάτια τους, με πιο εμφανείς επιρροές από τη 60’s garage/power pop σκηνή, καθώς και από πιο σύγχρονες indie μπάντες του εξωτερικού (No Age, Surf Curse) αλλά και της εγχώριας σκηνής. Τον Ιανουάριο του 2017 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ Limbo Mind & Infected Cells υπό την Body Blows Records, ενώ μετά από κάποια live σε εξωτερικό και Ελλάδα, κυκλοφόρησαν την επόμενη χρονιά το EP με τίτλο Zombie, ως προπομπό για το δεύτερο full-length άλμπουμ The PR Foundation.

Με το πρώτο άκουσμα του The PR Foundation έφτασε στα αυτιά μου ένα feeling, το οποίο είχε καιρό να μου δοθεί από κάποιον δίσκο. Είναι και ο λόγος που αποφασίζω τα λόγια αυτά να έχουν ίσως ημερολογιακό χαρακτήρα. Ακόμα και μετά από πολλαπλά ακούσματα, δεν μπορούσα να αποφασίσω αν ακούω κάτι garage, κάτι power pop ή κάτι άλλο. Δεν ξέρω αν αυτή η ανάγκη είναι μεμονωμένη ή έχει δημιουργηθεί μέσω μιας προσπάθειας της αθηναϊκής σκηνής να ακολουθήσει ρεύματα και επιρροές του εξωτερικού απο 60's έως και τώρα και να κερδίσει μια θέση στις σημαντικές σκηνές που παγκόσμια δημιουργούν αυτή την αναβίωση, χωρίς αυτό να είναι αναγκαστικά αρνητικό. Πάνω σε αυτή την σκέψη λοιπόν, με κέρδισε ο συγκεκριμένος δίσκος. 

Δεχόμενος τον ίδιο χαρακτηρισμό του δίσκου από την ίδια την μπάντα ως Danger Pop και ακούγοντας και πάλι τα κομμάτια, το The PR Foundation, φρέσκο και δυναμικό, σε αποδεσμεύει από την ανάγκη σύγκρισης του με κάποιον ή κάτι άλλο. Σου θυμίζει πως κάτι φαινομενικά απλό, είναι αυτό που λείπει απο την πόλη για την οποία γράφουν. Μια happy μελαγχολία που με δυναμισμό και σεμνότητα, σε βάζει στην δύσκολη θέση να δεχτείς πως η Αθήνα έχει τον δικό της ήχο. 

Αυτός, μάλιστα είναι και ο λόγος που νόμιζω αναφορές σε επιρροές από μπάντες όπως the Byrds ή the Who αλλά ταυτόχρονα και Thee Oh Sees ή No Age, δεν χωράνε εδώ. Σίγουρα θα τις ακούσεις αλλά δεν θα αποφασίσεις για το τι και πώς. Θα ακούσεις αθηναϊκό Danger Pop και οι Film jacket 35 θα στο δώσουν στην μάπα σεμνά και θα αναρωτηθείς για το πώς. Θα χορέψεις στα τύμπανα του Γιάννη σε κομμάτια όπως το On the legdes και το Dopey Kids, αλλά θα χαμογελάσεις με τις μελωδίες της κιθάρας και της φωνής στο Something you should do και στο Ghost Drop. Και εν τέλει ίσως δεχτείς αυτό που δέχτηκα και εγώ. Ότι το να μπορείς να ακούσεις έναν δίσκο πίνοντας μία μπίρα, χαζεύοντας τις ταράτσες της Αθήνας, δεν είναι λίγο ή απλό. Είναι ενα feeling δικό σου, της πόλης σου και της σκηνής σου και είναι true, χωρίς να μπαίνει σε τρυπάκια fake ανάδειξης ενός χαρακτήρα που τελικώς δεν χρειάζεσαι. Είναι indie στην βαθιά σημασία της λέξης.

Επομένως, οι Film Jacket 35 με το The PR Foundation, κάνουν ένα βήμα μπροστά προσφέροντας σου κάτι καινούριο, δίνοντας χαρακτήρα στην μουσική σκηνή της πόλης σου. Επειδή σου δίνουν κάτι δικό τους, true με tension και μελαγχολία όπου χρειάζεται. Όπως περνάς και εσύ τις μέρες σου. Αυτά.