FLIPPED (2010)

Έχετε φλιπάρει ποτέ σας;  Ξέρετε τι εννοώ. Να αλλάξετε απότομα διάθεση από το ένα άκρο στο άλλο; Να ενθουσιαστείτε και να τρομάξετε ταυτόχρονα; Ή στην περίπτωση του Μπραίς Λόσκι (Bryce Loski) να μετακομίσετε απέναντι από την Τζούλι Μπείκερ (Juli Baker).

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο, η ταινία "Flipped" είναι μια ρομαντική κομεντί. Ξέρω ήδη τι σκέφτεστε οι μισοί (και λέω οι μισοί κι όχι οι μισές!!), αλλά σας διαβεβαιώ ότι δεν είναι όλο αγάπες και λουλούδια. Αντίθετα, ο λόγος που αποφάσισα να γράψω για αυτήν την ταινία είναι επειδή ακριβώς είναι ρεαλιστική κι αφορά τον ένα και μοναδικό παράγοντα που καθορίζει τα πάντα: το timing!

O Bryce κι η Juli είναι δυο νεαρά παιδιά, γειτονόπουλα, σε μια επαρχιακή πόλη. Ως θεατής βλέπεις και τις δυο πλευρές των πρωταγωνιστών. Από τη μία τον μοναχικό και (φαινομενικά) αδιάφορο Μπράις κι από την άλλη, την παθιασμένη και ονειροπαρμένη Τζούλι. Ενδιαφέρον έχουν κι οι side characters, όπως γονείς και φίλοι, οι οποίοι επηρεάζουν τις ζωές των δυο ηρώων.

Ίσως ακόμα δεν σας έχω κεντρίσει το ενδιαφέρον, αλλά φανταστείτε το λίγο. Δεκαετία του '60, μονοκατοικίες με γκαζόν, κορίτσια με φορέματα κι αγόρια με ποδήλάτα, μια νεανική αγάπη. Αν μη τι άλλο θα σας πάει πίσω στα δικά σας παιδικά χρόνια, εγώ δε χρειάζεται να πάω πολύ πίσω βέβαια, αλλά και πάλι, θα δείτε δυο παιδιά και πώς αυτά διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους απέναντι στους δικούς τους, πώς ανακαλύπτουν τους αληθινούς φίλους τους και πάνω απ' όλα πώς μαθαίνουν τον εαυτό τους.

Για να είμαι ειλικρινής, εγώ γέλασα κι έκλαψα βλέποντας αυτήν την ταινία κι ο λόγος είναι απλός. Είδα τον εαυτό μου και στους δυο ήρωες. Στην τρελιάρα, μα καλόκαρδηΤζούλι, που λατρεύει να περνάει το χρόνο της σκαρφαλωμένη σε ένα πλάτανο, αλλά και στον συνεσταλμένο και μπερδεμένο Μπράις, που όπως μας εξηγεί όλη η ζωή -μέχρι τότε φυσικά, δεν είναι δα και τριάντα!- ανετράπτηκε όταν γνώρισε τη Τζούλι Μπείκερ.

Δε θέλω να σας σποϊλάρω το τέλος (γι' αυτό όσοι δε θέλετε να ξέρετε πηδήξτε στην επόμενη παράγραφος τώρα), αλλά νομίζω θα μου άρεσε κι αν δεν ήταν μαζί στο τέλος. Αν δηλαδή ο Μπράις κυνήγαγε τη Τζούλι όταν εκείνη τον είχε πια ξεπεράσει, γιατί συναισθήματα είναι αυτά, έρχονται και φεύγουν.

Αυτό λοιπόν που μας δείχνει η ταινία είναι ότι τα συναισθήματα είναι απλά, εμείς τα κάνουμε περίπλολα και στην πραγματικότητα, ο πράξεις μας είναι αυτές που θα καθορίσουν το μέλλον, είτε θετικά είτε αρνητικά!

Κλείνοντας, σε σκηνοθεσία, παραγωγή και σενάριο του Rob Reiner (Stand by me, Misery, A Few Good Men etc.), το Flipped είναι μια απλή αλλά αληθινή ταινία. Ελπίζω να την αγαπήσετε όσο κι εγώ. Σας αφήνω με στίχους από το soundtrack της ταινίας και του αθάνατου τραγουδιού: You Really Got A Hold On Me.

I don't like you, but I love you

Seems like I'm always thinkin' of you

You treat me badly, I love you madly

You really got a hold on me...