ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ - ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΟ 1966 ΕΩΣ ΤΟ 2022 / Μια άκρως ενδιαφέρουσα έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη

2023-10-07 ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ - ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΟ 1966 ΕΩΣ ΤΟ 2022 / Μια άκρως ενδιαφέρουσα έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη

Το Μουσείο Μπενάκη άνοιξε τη νέα σεζόν με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση του Γιώργου Χατζημιχάλη, έναν, αν και άγνωστο στο ευρύ κοινό, από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους.

Η έκθεση καταγράφει την πορεία του δημιουργού από το 1966, όταν σε ηλικία 12 ετών φιλοτέχνησε τα πρώτα του έργα, έως το 2022. Καινοτομία αποτελεί το γεγονός ότι η έκθεση -εκτεινόμενη σε όλους τους ορόφους του μουσείου- παρουσιάζεται σε δύο μέρη (Α’ μέρος 21/9-5/11 & Β’ μέρος 23/11-14/1), ενώ κατά τη διάρκεια της μετάβασης στα μέσα Νοεμβρίου ο χώρος θα παραμείνει ανοιχτός, δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό να ζήσει από κοντά τα παρασκήνια του στησίματος μιας έκθεσης. Στην έκθεση αντικρίζει κανείς μια ημερολογιακού τύπου πορεία της έμπνευσης, πώς από το βίωμα γεννιέται η αίσθηση και καταλήγει σε δημιουργία.

Το πολύπλευρο έργο του Χατζημιχάλη εστιάζει στη μνήμη, στη σημασία του αρχείου και τη σχέση μεταξύ του παρελθόντος και της σύγχρονης εικαστικής πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας ενίοτε ποικίλα μέσα όπως φωτογραφίες, video, κείμενα, εκτυπώσεις κ.ά.

Στοιχεία της τεχνικής του στις δημιουργίες αποτελούν η χρωματική ποικιλία και οι μη αυστηρά οριοθετημένες φιγούρες. Στις άτιτλες κατά κύριο λόγο συνθέσεις του, που εκτείνονται από μικροσκοπικές έως πολύ μεγάλου μεγέθους, ανάμεσα σε άλλα θέματα τον απασχολεί το φυσικό τοπίο της Αίγινας, ενώ στις πιο τολμηρές δεσπόζει ο έρωτας κυρίως ως επιθυμία.

Ποιος είναι ο Γιώργος Χατζημιχάλης

Ο Γιώργος Χατζημιχάλης γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Το 1966 πήρε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής από τον Ανδρέα Γεωργιάδη τον Κρήτα. Το 1968 πέθανε ο πατέρας του Λεωνίδας Χατζημιχάλης, έμπορος, πρόσφυγας από το Αϊβαλί. Από εκείνη τη στιγμή η ζωγραφική γίνεται η κύρια ασχολία του καθώς βλέπει, διαβάζει την ιστορία της και την απεικονίζει. Το 1970 συναντά τη Ναταλία Μελά και τον Άρη Κωνσταντινίδη και λίγο αργότερα τον Κυριάκο Κατζουράκη και την ομάδα των «Νέων Ελλήνων Ρεαλιστών». Έρχεται σε επαφή με έναν καινούργιο κόσμο, ανοιχτό και λαμπρό, γεμάτο όνειρα και αντιφάσεις.

Το 1971, χωρίς να έχει τελειώσει το σχολείο, πήγε στο Λονδίνο και φοίτησε το Hammersmith School of Art and Building στο Τμήμα Ζωγραφικής. To εγκατέλειψε το 1972 και συνέχισε τις σπουδές του στο City and Guilds of London Art School. Το 1973 έγινε δεκτός στο προχωρημένο πρόγραμμα σπουδών St. Martin’s School of Art από το οποίο αποφοίτησε το 1975. Το 1978, με προτροπή του Ούγγρου ζωγράφου Janos Lavin, επέστρεψε στην Ελλάδα. Το 1977 και το 1981 έκανε τις πρώτες του ατομικές εκθέσεις στην γκαλερί «Ώρα» του Ασαντούρ Μπαχαριάν. Ακολούθησε η διπλή έκθεση στην «Γκαλερί 3» το 1984-85.

Το 1991, ύστερα από έξι χρόνια εκθεσιακής ησυχίας, περισυλλογής, ανακατάταξης ιδεών και συνεχούς ζωγραφικής πράξης, κατασκεύασε το έργο Σύναξη Μαρωνείας στην αίθουσα εκθέσεων της 12ης Eφορείας Bυζαντινών Aρχαιοτήτων (Μέγαρο Τόκου, Καβάλα). Το έργο αναφέρεται στην ομώνυμη ανασκαφή του αρχαιολόγου Χαράλαμπου Μπακιρτζή στη Μαρώνεια της Θράκης. Το 1992 συμμετείχε στην Documenta IX στο Κάσσελ. Άλλες ομαδικές εκθέσεις: «De la Main à la tête, l’objet théorique», στο Centre Regional d’Art Contemporain, Domaine de Kerguéhennec (Βρετάνη, 1992)· «Le milieu du monde» (Σετ, 1993)· «Im Spiegel der Freiheit, Yannis Tsarouchis, Stephen Antonakos, George Hadjimichalis», στην Schirn Kunsthalle (Φραγκφούρτη, 2001)· «Διαπολιτισμοί», στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Αθήνα, 2004)· «The 80s: A Topology», στο Museum Serralves (Πόρτο, 2006) · «Μετά τη Βαβέλ», στο AnnexM-Κέντρο Εικαστικών Τεχνών, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αθήνα 2018). Το 2001 και το 2002 πραγματοποίησε δύο σημαντικές ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και στη Νέα Υόρκη. Το 2001, μετά από πρόσκληση της Άννας Καφέτση, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης οργάνωσε την έκθεση «Γιώργος Χατζημιχάλης, Έργα 1985-2000» και το 2002, η Alanna Heiss οργάνωσε στο MOMA/PS1 την έκθεση «George Hadjimichalis, Seven Works (1990-2000)». Το 2005 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 51η Μπιενάλε της Βενετίας, με το έργο Νοσοκομείο. Το 2009 σε συνεργασία με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης δημιούργησε την εγκατάσταση Η πείνα στην Αθήνα τον χειμώνα του 1941-1942, που αποτελούνταν από ένα μικρό container, το οποίο ταξίδεψε για οκτώ εβδομάδες σε διαφορετικές γειτονιές και σημεία της Αθήνας με πληροφορίες για τον λιμό του 1941-42. Το 2011 στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης πραγματοποιήθηκε η έκθεση του έργου του Ο Ζωγράφος Α. Κ. Ένα Μυθιστόρημα, τo 2013 «εγκαταστάθηκε μόνιμα» στο Βυζαντινό Μουσείο Διδυμοτείχου το έργο του 1922 και το 2014 το Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας οργάνωσε την έκθεση «Γιώργος Χατζημιχάλης, OFFICINAE PICTORUM c.1221-1445, To Ταξίδι».To 2007 επιμελήθηκε την αναδρομική έκθεση του γλύπτη Βάσου Καπάνταη (1924-1990) και το 2015 επιμελήθηκε την αναδρομική έκθεση του Κοσμά Ξενάκη (1925-1984). Και οι δύο πραγματοποιήθηκαν στο Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138. Η πιο πρόσφατη έκθεσή του έγινε το 2022 στην Eleftheria Tseliou Gallery με το έργο Μια έκθεση πορτραίτων αφιερωμένη στο έργο «Ο Άγιος Ιερώνυμος στο αναγνωστήριό του» (π. 1475) του Antonello da Messina.