Indigo project του Κινητήρα

Ήταν ακριβώς μετά το Πάσχα όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα Indigo που πραγματοποίησε ο Κινητήρας σε συνεργασία με τον νεανικό ιρλανδικό θεατρικό φορέα  Crooked House Theatre Company και με τοπικούς φορείς της LGBTQ κοινότητας, το οποίο παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον ως παρατηρητές και για το οποίο πρόκειται τώρα, να σας μιλήσουμε.

Ξεκινώντας επεξηγηματικά, αναφέρουμε  ότι Indigo ονομάστηκε το project κατά το οποίο μια ομάδα νέων από την Ελλάδα και την Ιρλανδία συναντήθηκαν στην Αθήνα, για να διερευνήσουν πώς το θέατρο και ο χορός μπορούν να προσφέρουν τρόπους έκφρασης στη σεξουαλικότητα, απελευθερώνοντάς την από κοινωνικά ταμπού και στερεοτυπικές συμπεριφορές.

Τι συνέβη εκεί; Πέρα από το ότι δόθηκε η ευκαιρία σε νέους από διαφορετικά περιβάλλοντα να συμβιώσουν για μία εβδομάδα, να επικοινωνήσουν τις εμπειρίες τους και να ανταλάξουν απόψεις, κλήθηκαν επίσης να συνεργαστούν δημιουργώντας μία παράσταση την οποία παρουσίασαν τελικά σε ανοιχτό κοινό, επιδεικνύοντας θάρρος και επαγγελματισμό! Οι συμμετέχοντες, δούλεψαν για μία εβδομάδα χωρισμένοι σε τρία groups, καθένα από τα οποία προσέγγισε το χορό και το θέατρο με διαφορετικό τρόπο. Το πρόγραμμα είχε ως εξής: κάθε πρωινό τους ξεκινούσε στον Κινητήρα και στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, όπου παρακουθούσαν όλοι μαζί διάφορα εργαστήρια -Guiberrish improvisation Theatre Workshop με τη Βίκυ Αδάμου, Devised Theatre με τον Peter Hussey, Hip Hop με την Αφροδίτη Βερβενιώτη και Αρχαίο Δράμα με την Βιολέττα Γύρα- ενώ το απόγευμα τους έβρισκε στο Synergy-O στο Μεταξουργείο, να δουλεύουν χωρισμένοι σε ομάδες εργασίας.

Εμείς τους ακολουθήσαμε στο Synergy-O, όπου, ανεβοκατεβαίνοντας τους ορόφους με ενθουσιασμό και διάθεση για συμμετοχή (η αλήθεια είναι ότι περνούσαν ωραία και ζηλεύαμε λίγο!), παρακολουθήσαμε τον τρόπο με τον οποίο δούλευε κάθε ομάδα μέσα από βιωματικές ασκήσεις, αλλά ήμασταν και στην παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε από την οργάνωση Colour Youth, την οποία ακολούθησε ανοιχτή συζήτηση. Η ομάδα Colour Youth δρα ενεργά κατά των διακρίσεων εναντίον της LGBTQ κοινότητας, σε όλα τα επίπεδα πρόληψης αλλά και διαχείρισης περιστατικών. Η ομάδα έκανε την αυτοπαρουσίασή της και έπειτα μαζί με όλα τα μέλη που συμμετείχαν στο project, καθισμένοι σε ένα κύκλο, ακούσαμε προσωπικές ιστορίες, αλλά κυρίως ανταλλάχθηκαν απόψεις και εμπειρίες από πολλές πλευρές του κόσμου. Το πιο σημαντικό σε αυτήν την παρουσίαση ήταν όχι τόσο ο ορισμος του gender identity (ταυτότητα φύλου) ή ο προσανατολισμός του κάθε ατόμου, αλλά το πώς αντιμετωπίζεται κάθε περίπτωση, ποιες προσλαμβάνουσες έχει κάθε χώρα, πως αντιμετωπίζουν οι straight φαινόμενα έμφυλης βίας και αντίστροφα. Σε κάθε περίπτωση, η ανάμειξη πολιτισμών έχει αυτό το αποτέλεσμα. Να ανοίγουν μάτια, αυτιά, μυαλά. Και ήταν πολύ όμορφο και συγκινητικό αυτό να συμβαίνει σε παιδιά νεαρής ηλικίας, από διαφορετικές χώρες με ένα κοινό παρονομαστή: να ζούμε ελεύθεροι, απαλλαγμένοι από προλήψεις και βία. 

Το αποτέλεσμα του προγράμματος ήταν εντυπωσιακό! Μια απολύτως ομαδική δουλειά που οδήγησε σε μια καλοδουλεμένη, παρά τον περιορισμένο χρόνο, παρουσίαση.

Εντυπώσεις παιδιών:

Ανδρέας: Η όλη διαδικασία μου άρεσε πάρα πολύ γιατί δουλέψαμε με ανθρώπους που δουλεύουν με διαφορετικό τρόπο. Οι Ιρλανδοί είχαν μεγάλο συντονισμό, ηρεμία και συνέπεια που μας βοήθησε πάρα πολύ.

Αθηνά: Ήταν μία πρόκληση λόγω γλώσσας, γιατι οδηγίες μας δίνονταν στα αγγλικά, αλλά και λόγω νοοτροπίας και του ότι δουλεύουν διαφορετικά.

Αντώνης: Εγώ δε μένω στην Αθήνα και νιώθω πολύ χαρούμενος που έτυχε να μάθω για αυτό το πρότζεκτ και μπόρεσα να είμαι εδώ για μια εβδομάδα και να έχω αυτή την καταπληκτική εμπειρία. Για μένα είναι από τις ωραιότερες στη ζωή μου. Το συγκεκριμένο σεμινάριο ήταν διαφορετικό, γιατί είχε και στιγμές που διασκεδάζαμε, κάναμε γνωριμίες, βλέπαμε παραστάσεις. Όσο για τις δραστηριότητες, μου έκανε κι εμένα εντύπωση η οργάνωση των Ιρλανδών, γιατί μας ώθησε να ανακαλύψουμε πράγματα που νομίζαμε ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε και μας έκανε πιο δημιουργικούς και τολμηρούς.

Ιόλη: Εγώ κουράστηκα πάρα πολύ, αλλά ήταν δημιουργική κούραση. Μου θύμισε λίγο την κατασκήνωση γιατί ήμασταν μαζί και όταν είχαμε δραστηριότητες, αλλά και όταν τρώγαμε.

Μαριαλένα: Νιώθω ευγνωμοσύνη που μπόρεσα να συμμετάσχω σε αυτό το πρόγραμμα. Ήταν απίστευτη εμπειρία και κέρδισα πάρα πολλά: νέες τεχνικές ως προς το θέατρο και το χορό, νέους φίλους, έμπνευση! Ήταν μία από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου.

Ελένη: Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρη για το θέμα, γιατί ακούγεται πάρα πολύ τελευταία και σκεφτόμουν «πάλι για τη σεξουαλικότητα;», αλλά όταν αρχίσαμε και το δουλεύαμε, χάρηκα που ήταν αυτό το θέμα. Από την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, το αναπτύξαμε στην ισότητα γενικά και παρόλα αυτά, στο δικό μας κομμάτι, βγαίνουν πάρα πολλά στοιχεία, ακριβώς για το θέμα του πρότζεκτ.

Δημήτρης: Μου άρεσε πάρα πολύ, αν και ήταν διαφορετικό από ότι περίμενα. Κάναμε πολύ ωραία πράγματα, και διαφορετικές ασκήσεις. Εγώ είμαι σε ένα θεατρικό εργαστήρι, οπότε έχω μια επαφή, αλλά εδώ εμβαθύναμε πολύ περισσότερο στις ασκήσεις που κάναμε.

Κατερίνα: Εγώ είμαι από τους μεγαλύτερους στο πρόγραμμα οπότε μου ήταν ιδιαίτερα προτόγνωρο που συνεργάστηκα με νέα άτομα 16-20 χρονών και είδα ότι είναι τόσο ώριμα, ότι έχουν τέτοιες απόψεις για τη σεξουαλικότητα του ατόμου και για τον κόσμο γύρω τους. Όσο για τους κύκλους των μαθημάτων που είχαμε τα πρωινά, είχαν πρωτότυπα θέματα και αυτό είχε πολύ ενδιαφέρον.

Γεωργία: Θεωρώ ότι ήταν μία εξαιρετική εμπειρία. Το να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους με τελείως διαφορετική κουλτούρα από τη δική μας, είχε τεράστιο ενδιαφέρον, γιατί το θέμα της σεξουαλικότητας έχει να κάνει με τη διαφορετικότητα και η διαφορετικότητα αυτή, φάνηκε και στο συσχετισμό που υπήρχε μεταξύ μας.

Lee: My experience with this project has been very eye-opening and it really helps me on this time how different Greek theater can be from Irish theater. Greek theater is a lot more physical and there is less vocabulary in it. There is more movement, it’s very energetic, it keeps going. I think that one is the main thing that helps tying it to the whole theme; is that the progress with gender equality it never stops, it keeps going and going.

Shawn: Personally, I’m enjoying this because it allows me make new friends and experience new cultures; I’m in love with Greek culture right now. About the project, it’s nice to see, because showing up regardless of where you are in the world there are people that are similar to you and have the similar interests and want to support the same thing which I think shows the good faith and good sign in humanity which is something I want see more around the world.

Beatrice: I was really happy to come to Greece because it’s one of my favorite countries. I come from the world of dance and I really like the action between dance and the issue of the gender equality. I also like the idea of exploring the gender that is something performative in some way, through theater and dance. It’s like you always have something to discover. Through theater and dance you can really be someone else and explore different ways to live your identity.

Ben: I’m really enjoying the exchange. I’m making new friend and learning about Greek culture. The project has been really eye-opening experience about gender issues in Greece as well as in Ireland. It’s really good!

Φωτογραφίες: Μιχάλης Καλιδώνης