Ο Ivo van Hove με το δίπτυχο Μετά την πρόβα/Περσόνα

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ivo van Hove παρουσιάζει τη δουλειά του σε ελληνική σκηνή.Ουτε η πρώτη φορά που καταπιάνεται με Μπέργκμαν.Το 2011 είχε έρθει με τη θεατρική μεταφορά της ταινίας "Σκηνές από ένα γάμο". 

Στο "Μετά την πρόβα" ο Χένρικ Βόγκλερ, ένας ώριμος σκηνοθέτης, έχει δεσμό με την Άννα, κόρη ενός παλιού του έρωτα,της Ρακέλ. Ο τρόπος με τον οποίο το παρελθόν εισβάλλει στο παρόν υπήρξε εύστοχος. Η Ρακέλ Ένγκελμαν είναι αυτή που θα ξυπνήσει τους συναισθηματικά απονεκρωμένους ήρωες. Αντίστοιχα και στο Περσόνα μια ηθοποιός η Ελίζαμπετ Βόγκλερ (ναι, μοιράζεται το ίδιο επίθετο με τον ήρωα από το "Μετά την πρόβα") εγείρει τα πάθη. Αρχικά τη συναντάμε νοσηλευόμενη σε ψυχιατρική κλινική, σύντομα όμως θα μετακομίσει με την προσωπική της νοσοκόμα, την Άλμα σ' ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα. Η συνύπαρξη των δύο γυναικών θα γεννήσει στην Άλμα την επιθυμία για προσωπικές εξομολογήσεις. Η σιωπή της Ελίζαμπετ, όμως, θα εξωθήσει σε ακραίες συμπεριφορές τη νεαρή νοσοκόμα. Ένα δίπτυχο με κοινό παρονομαστή την ανάγκη των ανθρώπων για αποδοχή. Άνθρωποι διαλυμένοι από προσωπικά πάθη που προσπαθούν να κερδίσουν ό,τι θεωρούν πως τους αξίζει.

Στηριζόμενος στη λιτότητα τόσο των σκηνικών όσο και των εκφραστικών -υποκριτικών μέσων ο Βέλγος σκηνοθέτης κατάφερε να χτίσει την απαραίτητη κλειστοφοβική ατμόσφαιρα του Μπέργκμαν. Πλην όμως του ότι τα σκηνικά όπου χρησιμοποιήθηκαν ήταν φαντασμαγορικά. Το σπουδαιότερο, βέβαια, που προσέφερε ο van Hove στο ελληνικό κοινό ήταν ερμηνείες, φροντισμένες μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια.

Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη έναρξη για έναν από τους σημαντικότερους θεατρικούς θεσμούς του τόπου. Μια παράσταση που παραδίδει μαθήματα υποκριτικής ακρίβειας και αληθοφάνειας στους Έλληνες (ηθοποιούς και μη).