Ο Θείος Άρης αναρωτήθηκε «Τι θα πει ο κόσμος;» στο Faust

Βρισκόμαστε στη δεκαετία των 80’s, όπου βασιλεύει ο Πράσινος Ήλιος στην Ελλάδα. Η δεκαετία αυτή φέρνει μαζί της ριζικές αλλαγές τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά. Με αυτόν τον αέρα αλλαγής τέσσερα παιδιά από τον Κορυδαλλό: η Μελίνα, η Φώφη, η Μάργκαρετ και ο Μίμης, που είχαν χωριστεί στην εφηβεία τους εξαιτίας της παγίδας του ‘’Τι θα πει ο κόσμος’’ αποφασίζουν να επανενωθούν δεκαπέντε χρόνια μετά με αφορμή τον γάμο της Μελίνας. Μέσα από κωμικά γεγονότα και καταστάσεις αποκαλύπτονται μυστικά που θα φέρουν μία σειρά απρόσμενων αποκαλύψεων και εξελίξεων.

Τους παραπάνω ήρωες ενώνει μ’ έναν ‘’ιδιαίτερο’’ τρόπο ένας άντρας-μυστήριο με μπλε μάτια και ζιβάγκο… ο Αντρέας! Άραγε ήταν τόσο δυνατά αυτά που έλεγε ο κόσμος ώστε αρχικά να χωρίσει τους τέσσερις ήρωες αλλά και τόσα χρόνια μετά να τους κρατάει δέσμιους;

Ξεκίνησα με την εισαγωγή από το Δελτίο Τύπου καθώς δεν θα μπορούσα να περιγράψω καλύτερα τον "κακό χαμό" που έχει στήσει ο Σταμάτης Πακάκης στο Faust μαζί με έναν έκτακτο θίασο.

Σε μια παρόμοια μανιέρα με την Τελενοβέλα που δεν μας είχε μείνει άντερο από τα γέλια, ο Πακάκης στήνει ένα σαλόνι της δεκαετίας του 80, χρησιμοποιεί κάποιες δοκιμασμένες συνταγές χωρίς όμως να σε κουράζει. Μάλλον έχεις αυτή την αίσθηση ότι τις περιμένεις γιατί είναι πανέξυπνες, εύστοχες και φρέσκες.

Και σε αυτό το έργο του θα παίξει με το κοινό, θα εντάξει τον ηχολήπτη στο έργο, θα τραγουδήσει και θα χορέψει. Όσο για τις ατάκες, προσωπικά όσο πιο πιπεράτες είναι εγώ τις απολαμβάνω. Βαρέθηκα τη σοβαροφάνεια και το comme il faut!

Όπως γράφει ο ίδιος στο σημείωμά του "Επέλεξα το έργο να τοποθετηθεί χρονικά στη δεκαετία του 1980, διότι τότε παρουσιάζεται μία ραγδαία πρόοδος σε όλους τους τομείς της μεταπολεμικής Ελλάδας που οδηγεί στο σήμερα, σαν ένα ιστορικό σκαλοπάτι εξέλιξης".

Δεν φοβάται όμως να μας υπενθυμίσει ότι το "Τι θα πει ο κόσμος;" ήταν έντονο, σκληρό και μάλλον κακοποιητικό before it was cool ο συγκεκριμένος όρος. Θα χρησιμοποιήσει τα καλιαρντά, "την γλώσσα των πούστηδων και των τραβεστί" όπως την έλεγε ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο μόνος ίσως που την μελέτησε. Θα θέσει το ζήτημα της θέσης της γυναίκας σε μια κοινωνία που ναι μεν αποφάσισε να ανατείλει ο "πράσινος ήλιος" αλλά η ίδια καθυστέρησε αρκετά να δεχτεί τις αλλαγές, για παράδειγμα στο ζήτημα του διαζυγίου και της μοιχείας.

Αναγκαστικά για να μιλήσεις για τα 80s, πρέπει να μιλήσεις και για τα late 70s, κάτι που γίνεται επιτυχημένα στη ροή του έργου με αναφορές σε αυτή την αλλόκοτη δεκαετία για την Ελλάδα. Παράλληλα, πίσω στα 80s, παρακολουθούμε επιθεωρησιακά gags ενώ γίνεται μνεία σε διαφημίσεις της εποχής, περιοδικά και μουσικές, στο φραπεδάκι (θεατρική σύμβαση, δείτε το και θα καταλάβετε...), στον Γαρδέλη και τον Μιχαλόπουλο, στα τηλέφωνα με καντράν (πάρε το μηδέν).

Η επική παρεξήγηση θα λυθεί τελικά μπροστά στα μάτια μας με το έργο να ζεσταίνεται σιγά σιγά και να απογειώνεται. Ο Σταμάτης Πακάκης κάνει κάτι έξυπνο. Ενώ πρωταγωνιστεί και στο κείμενο αποτυπώνονται οι σκέψεις του, την ίδια ώρα αφήνει χώρο στο θίασό του. Κινείται με μεγάλη άνεση στη σκηνή και γενικώς απολαυστικά "δίνει πόνο". Η Νέμεσις όλων, η Μαρία Σωτηριάδου είναι εκπληκτική, αλλάζοντας συνεχώς ρόλους. Παρόμοια και η εντελώς αμπιγιέ Κατερίνα Πεφτίτση είναι απολαυστική, θυμίζοντάς μου τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου ως Τζελα Δελαφράγκα. Βγαλμένη από τα 80s, η Αγγελική Παρδαλίδου με τα κολάν και τα φραπεδάκια της μπαίνει στο ρόλο με διάθεση και μπρίο όπως και η Αλεξία Παπαθανασίου με τις συνεχείς κινήσεις σώματος και προσώπου. Οι συγκεκριμένες δύο μοιάζουν βγαλμένες από βιντεοκασέτα της δεκαετίας και αυτό είναι καλό! Τέλος, ο άνδρας και... Ανδρέας της υπόθεσης, ο Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος συγκεντρώνει όλη την κοινωνική υποκρισία της εποχής σε ένα ρόλο. Θα μιμηθεί όσο πρέπει τον ένα και μοναδικό Ανδρέα της Ελλάδας και θα ξεγλιστρήσει μέσα από τον ρόλο του κόντρα στις αποκαλύψεις! Τέλος, να σημειώσω ότι όλοι οι πρωταγωνιστές θα προβούν και σε μια μικρή προσωπική αποκάλυψη που μας θυμίζει ότι μέσα από την κωμωδία μπορούν να θιγούν τα πιο σοβαρά ζητήματα. 

Να μην ξεχάσω! Το τραγούδι «Τι θα πει ο κόσμος;» υπογράφει η Κωνσταντίνα Χρίστου. Χωρίς να μιλάει, παρά μόνο να γαβγίζει, σημαντικό ρόλο παίζει ο Φλοκ, ο οποίος βαφτίστηκε έτσι για επικό λόγο!!!

Δείτε το, λοιπόν! Για να γελάσετε, για να θυμηθείτε, για να απολαύσετε λίγο επιθεώρηση, λίγο τραγούδι και πολύ θέατρο!

Πληροφορίες:

Κάθε Τετάρτη στις 20:00

Faust, Αθηναΐδος 12 και Καλαμιώτου 11